مهار بيابان‌زايي

    این دومین بار بود که در طول دو ماه گذشته، مرد مهجور دیار یزد را می‌دیدم و دستش را به گرمی می‌فشردم. در نخستین دیدار، هنوز رقابت‌های انتخاباتی داغ نشده بود و یادم هست که به دکتر توفیقی (رییس ستاد تبلیغات ریاست جمهوری‌اش) گفتم که چرا اولویت شعارهای سه گانه محمد رضا عارف را باید از چپ به راست خواند و نه از راست به چپ!

     این بار اما ماجرای رقابت یازدهم به پایان رسیده بود و اینک نگارنده به همراه تنی چند از نمایندگان تشکل‌های مردم‌نهاد در حوزه محیط زیست و نیز شهرام کیادلیری (رییس شجاع باغ گیاه شناسی نوشهر) به دیدن مردی می‌رفتند که با دادن پاس طلایی منجر به زدن گل در دقیقه 90 توسط حسن روحانی شد تا بازی به وقت اضافی هم کشیده نشود ...

     و البته چه کسی است که پاس دهنده‌ها را دوست نداشته باشد؟ آنها به واقع الگوی بازی جوانمردانه هستند چه در صحنه مستطیل سبز و چه در صحنه سیاست خاکستری! نه؟

    شرح مفصل و مصور این دیدار یک ساعته را می‌توانید در خبرآن لاین بخوانید ...

    فقط تنها نکته‌ای را که آنجا نمی‌توانید بخوانید، پاسخ دکتر محمّد رضا عارف به پرسشی بود که مطرح کردم! آن را هم اینجا برای کسانی که دوست داشته باشند و از من بپرسند، خواهم گفت!

درج نظر

     همان طور که خوانندگان عزیز مهار بیابان‌زایی می‌دانند، از سوم خرداد 1392، یک نظرسنجی را بر روی تارنمایم قرار داده و پرسیده بودم که انتخاب کدامیک از 8 مرد داوطلب ورود به ساختمان پاستور را به نفع محیط زیست ایران می‌دانید. 

    اینک با اعلام انصراف آقایان غلامعلی حداد عادل (که با کسب  16 رأی -3.1 درصد آرا- از مجموع 503 نفری که در این نظرسنجی شرکت کرده بودند، مقام هشتم را بدست آورده بود) و محمّدرضا عارف که با 148 رأی (29.4 درصد)، امید شماره یک  خوانندگان مهار بیابان‌زایی به شمار می‌آمدند؛ مجبور شدم تا نظرسنجی را با حذف دو فرد یاد شده ادامه دهم.

درج نظر