آب هم پير ميشود ؛ درست مثل انسان!
در تازهترين شماره ماهنامه مهر آب كه به تاريخ خرداد ماه ۱۳۸۷ منتشر شده است (شماره ۴۸)، شهابالدين محرابي گفتگويي خواندني با دكتر پرويز كردواني انجام داده كه حاوي نكتههاي جالبي است. از جمله اينكه پرويز كردواني به صراحت ميگويد: «سال گذشته به وزير جهاد كشاورزي گفتم نميتوان ظرف سه سال در توليد برنج به خودكفايي رسيد (كنايه به يكي از شعارهاي كليدي مهندس اسكندري)، مگر به بهاي بيماري مردم منطقه …»
استاد كردواني همچنين تعبير جالبي از پايتخت ايران ارايه ميدهند: «تهران، شهري كه بدون داشتن يك رودخانه، سه رودخانه فاضلاب توليد ميكند!» (احتمالاً علاقهمندان به كارهاي فرهاد ورهرام با يكي از اين رودخانههاي فاضلابي در «مستند زيبا و تأملبرانگيز گذر شهر بر آب» آشنا هستند)
كردواني همچنين، براي چاه نيز صفت درخور تأملي يافته است و ميگويد: «چاه، سرطان قنات است.»
و البته شايد بديعترين تعبير ارايه شده توسط پدر كوير ايران، همين وجه تشابهي باشد كه براي انسان و آب قايل شده است؛ اينكه هر دو به روزهاي پيري ميرسند و هر چه زمان ميگذرد، شرايطشان بدتر ميشود!
البته اميدوارم كه اين شرايط بد، شامل حال چهره ماندگار علمي كشور نگردد!
اين گفتگوي خواندني و مفصل را ميتوانيد در صفحههاي ۵۲ تا ۵۶ از ماهنامهي «مهر آب» پي بگيريد.
به «مهار بيابانزايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم. 