شتاب حيرتانگيز پيشرفت دانش خورشيدي در جهان

آنچه كه در صحنهي فناوريهاي مربوط به حوزهي پژوهش، ساخت و توليد پانلهاي آفتابي، نيروگاههاي خورشيدي و سلولهاي فتوولتاييك در طول يك سال اخير در حال رخ دادن است، حقيقتاً حيرتانگيز مينمايد. حتا اين شتاب پيشرفت، چنان سريع است كه به نظر ميرسد از شتاب تحول صنايع مرتبط با رايانههاي شخصي يا خانگي (PC) در طول يكي دو دههي اخير نيز فزوني گرفته است.
كافي است بدانيم تا همين چند ماه پيش، وقتي با مسئولين انرژي خورشيدي در كشور گفتگو ميكرديم، آنها از راندمان 15 درصد در ساخت صفحات خورشيدي، به عنوان راندماني مطلوب ياد ميكردند و با اين حساب، توليد يك مگاوات در ساعت الكتريسته از هر پنج و يكدهم هكتار (5.1) سطوح بياباني قابل انتظار بود. امّا حتماً خوانندگان گرامي مهار بيابانزايي به ياد دارند كه اخيراً اين ميزان توليد الكتريسته ميتوانست از هر هكتار بيابان بدست آيد.
ولي 13 اوت 2008، يعني چهار روز پيش، خبري بر روي تارنماي آزمايشگاه ملّي انرژيهاي تجديدشونده آمريكا قرار گرفت كه همه، حتا دوستداران بسيار رؤياپرداز انرژيهاي خورشيدي در جهان را نيز شگفتزده (بخوانيد: ذوق زده) كرد!
آن دستاورد بزرگ علمي اين است كه دانشمندان عضو اين پژوهشكده، توانستند براي نخستينبار، سلولهاي خورشيدي جديدي را آزمايش كنند كه ميتواند تا 40.8 درصد از انرژي خورشيدي دريافتي را به الكتريسته تبديل كند. يعني در كمتر از چند ماه، راندمان سلولهاي فتوولتاييك، حدود دو برابر يا 200 درصد افزايش يافته است و بنابراين حالا ميتوان از هر هكتار بيابان، دستكم 2 مگاوات در ساعت الكتريسته استحصال كرد. خبر خوشي كه ميدانم بيش از هر كس ديگري، پيمان كنعان و همكاران سختكوشش در سازمان انرژيهاي نو را خوشحال خواهد كرد.
و اين يعني جهشي بزرگ و خيرهكننده در صنعت نوپاي انرژيهاي سبز در جهان.
يادتان هست، چند ماه پيش و همزمان با گران شدن بيسابقهي قيمت نفت و فرآوردههاي جانبي آن، از اين رخداد به عنوان بهترين خبر زيستمحيطي قرن ياد كردم؟
اينها همه از نتايج سحر است ...
حالا ميشود با اطميناني بيشتر و به دور از پيشبينيهاي آرماني، انتظار روزي را داشت كه جهانيان در حركتي يكپارچه تصميم به تغيير سوخت مصرفي خود گرفته و براي تأمين نيازهاي انرژي خويش، هيچ سوختي را چون انرژيهاي فناناپذيري چون خورشيد، باد، زمينگرمايي و ... را در دسترس، پاك و ارزان نيابند.
در آن روز – كه باور دارم دور نخواهد بود – ميتوان به چشماندازي پاك از آسمان آبي و فارغ از كابوس فرآيندهاي ويرانگري چون جهان گرمايي (GLOBAL WARMING) اميدوار بود.
انشاالله
مؤخره:
از دوست خوبم در تارنماي مفيد فانوس آزاد كه اين خبر را پوشش دادند، بينهايت سپاسگزارم.
از همين نويسنده:
- كارمايهي خورشيدي ؛ همان لبخند پروردگار به ايرانيان است
- چرا كسي خبر ديليتلگراف را جدي نميگيرد؟!
- انگار خبر ديليتلگراف را دارند جدي ميگيرند!
- بياييم به ثبت روزي غرورآفرين در تقويمهاي رسمي كشور بيانديشيم
- خبرهاي خوش خورشيدي در ياهو!
- آيندهي سبز جهان، در گرو مهار انرژيهاي نو
- ارادهي سبز رسانهاي جهان در سكوت كامل همتايان ايراني!
- نخستين بازخوردهاي «بهترين خبر قرن» در بلوار كشاورز!
در همين ارتباط:
- NREL Solar Cell Sets World Efficiency Record at 40.8 Percent
- PS10 solar power tower
- Earth as a PlayStation
به «مهار بيابانزايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.