آمارهاي تكاندهندهي رسول زرگر را جدي بگيريم يا ...؟!

از اين نازكانديشي طنازانه كه بگذريم! ميرسيم به گفتههاي چند ماه پيش جناب زرگر در باب حجم باورنكردني هدررفت آب شرب از شبكههاي لولهكشي شهر تهران.
معاون مادامالعمر وزير نيرو در امور آب با اشاره به این که مصرف متوسط آب در تهران یک میلیارد متر مکعب است، گفت: ۳۰ درصد هدر رفت این مقدار مصرف در حدود ۳۰۰ میلیون متر مکعب می شود که معادل حجم آب انتقالی سد کرج به تهران است!
حال از آنجا كه اخيراً بحث انتقال كامل آب از پشت سد كرج به تهران بسيار داغ شده و تنشها و مخالفتهاي زيادي را نيز در سطح مديران و مردم شهرستان كرج به دنبال داشته است، اين پرسش قابل طرح است كه آيا بهتر نيست به جاي انتقال آب از آن سوي غرب و شرق و شمال كشور براي تهران، نخست بكوشيم تا ميزان هدررفت از سامانهي آبرساني پايتخت را به صفر برسانيم؟!
آيا واقعاً اين موضوع پيچيدهاي است؟!
+ نوشته شده در جمعه ۲۵ مرداد ۱۳۸۷ ساعت 21:13 توسط محمد درویش
به «مهار بيابانزايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.