فردا «خشكسالي» مركز توجه خواهد بود!
به همت جامعهي مهندسين مشاور ايران، از ساعت 8:30 صبح فردا، 22 مردادماه 1387، نشستي تخصصي با حضور جمعي از متخصصان كشور در حوزهي كشاورزي، آب و محيط زيست برگزار ميشود.
يادمان باشد:
خشكسالي، طبيعيترين و عينيترين شناسهاي است كه ميتواند در كشوري با ميانگين بارندگي كمتر از 250 ميليمتر در سال و تبخير و تعرق بالاي 2 هزار ميليمتر در سال رخ دهد؛ كشوري كه افزون بر 7/89 درصد از وسعتش در قلمرو سرزمينهاي خشك قرار گرفته و در كمربند تابش خورشيدي (عرض جغرافيايي 35 درجهي شمالي) مستقر شده است.
با اين وجود و به رغم چنين حقايق انكارناپذيري، چرا همچنان كابوس خسارتهاي خشكسالي در نظام مديريت كشور دست بالا را داشته و بيشترين ضررهاي مادي و معنوي را به زيرساختهاي بخش كشاورزي و دام وارد ميسازد؟ و چرا هنوز كه هنوز است، نتوانستهايم اين واقعيت و قانون طبيعي را شناخته و چيدمان توسعهي خويش را با لحاظ توانمنديهاي بومشناختي سرزمين مادري از نو تعريف و به اجرا درآوريم؟
از جمله سخنرانان نشست فردا ميتوان به دکتر علي محمد نوريان، دکتر فريد اجلالي، عليرضا دايمي، مهندس احمد آل ياسين، دکتر محمدرضا عسکري، مهندس ناصر مقدسي، مهندس محمد حسين شريعتمدار، مهندس عباس کشاورز، مهندس نگهدار اسکندري، مهندس کيامرز قاسمي زانيالي و مهندس شهرام کاشاني اشاره كرد.
براي كسب اطلاعات بيشتر ميتوانيد به درگاه جامعهي مهندسين مشاور ايران مراجعه فرماييد.
به «مهار بيابانزايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.