موج استقبال از بيانيه‌ي زيست‌محيطي احزاب كشور
به دنبال اعلام نگراني 19 حزب و تشكل قانوني كشور نسبت به روند شتابناك ناپايداري سرزمين و تخريب محيط زيست، خوشبختانه شاهد هستيم كه اين بيانيه – كه در نوع خود منحصر به فرد است – انعكاس گسترده‌اي در رسانه‌هاي نوشتاري و مجازي فارسی زبان داشته است.
آنها كه تاكنون محتواي اين بيانيه را انعكاس داده‌اند، عبارتند از: روزنامه‌هاي اعتماد، كارگزاران، فرهنگ آشتی و مردم‌سالاري؛ خبرگزاري‌هاي آفتاب، ميراث فرهنگي، نوانديش، ايران پرس نيوز و پايگاه‌هاي اطلاع‌رساني اطلاعات نت، قطره، انجمن ايران‌شناسي كهن‌دژ، انجمن اعضاي هيأت علمي مؤسسه تحقيقات جنگل‌ها و مراتع، وبلاگ گروهي دانشجويان دانشگاه اصفهان، خودكار، خبرنامه گويا، كميته بين‌المللي نجات دشت پاسارگاد، آژانس خبري كوروش، چشم به چشم (مجتبي كنعاني)، موج سبز، شبكه علمي كشاورزي و منابع طبيعي ايران، بابك مغازه‌اي (براي ايران)، برنا امیرزاده، اخبار فارسی تابناک، دکتر شاهین سپنتا (ایران نامه)، سپهر سلیمی، بلاگ نیوز، ایران گلوبال، اخبار روز، اخبار محیط زیست، سرزمین جاوید (امیر پریزاد) و آونگ خاطره های ما (مینو صابری).
+ نوشته شده در دوشنبه ۲۱ مرداد ۱۳۸۷ ساعت 9:55 توسط محمد درویش
به «مهار بيابان‌زايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقه‌ای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانه‌ها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی مي‌كوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويت‌هاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيست‌بوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسه‌هاي بادي و شوراب‌هاي كويري و كلوت‌هاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصه‌هاي بياباني، مي‌تواند پايدارترين و غني‌ترين صندوق ذخيره‌ي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابان‌زدايي»، از بياباني‌شدن زيست‌بوم‌هاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.