در ستايش آزادي ؛ آزادي سياهترين كوه ايران!
نبايد از اين دستاورد بزرگ طرفداران محيط زيست در اصفهان به راحتي گذشت. سپهر سليمي، شاهين سپنتا، مريم خزائلي و ديگر دوستانشان در ديار زنده رود، كار بزرگي را سامان دادهاند، بخصوص اگر بدانيم كه سال گذشته مردمان بجنورد نتوانستند مانع از تراشيدن كوه و نابودي بخش بزرگي از اندوختههاي طبيعي زيستبوم شهرشان به بهانهي گسترش فرودگاه بجنورد شوند. آنها هر چه فرياد زدند به جايي نرسيد …
پس بايد قدر فريادهاي سبز و پرقدرت سبزانديشان اصفهاني را دانست، بخصوص كه آنها توانستهاند مردم محلي را در ورزنه اينگونه شادمانه با خود همراه كنند و مانع تخريب بومسازگان و چشمانداز يك تالاب بينالمللي كشور – تالاب گاوخوني – شوند.
آزادي سياه كوه را تبريك گفته و اميدوارم توسعهسازان طبيعت ستيز دريابند كه دوره هجوم و تجاوز بيدردسر به عرصههاي طبيعت وطن به پايان رسيده است.
گفتني آنكه تالاب گاوخوني در شمال شرقي بخش جرقويه، جنوب غربي شهرستان نائين، غرب منطقهي ندوشن از استان يزد، شمال غربي كوير ابرقو و شرق دهستان رودشتين واقع شده است. اين مرداب به شكل يك گلابي از شمال به جنوب كشيده شده و به دليل خشكي و كمبود آب، به طور كلي تا شعاع دهها كيلومتر خالي از سكنه است. در سمت غرب آن تپههاي شني روان قراردارند كه از فاصلهي چند كيلومتري شهر ورزنه آغاز ميشود و تا نزديكي جنوب شرقي روستاي خارا از توابع بخش جرقويه ادامه مييابد (همكار عزيزم، حميدرضا عباسي اخيراً مطالعاتي را براي شناخت و تثبيت احتمالي اين ناهمواريها آغاز كرده است). جبههي شرقي تالاب مجاوركوههاي شيركوه، سياه كوه و ندوشن قرار دارد و در جنوب آن پهنهي وسيعي از اراضي نمكزار واقع شده است. محدودهي تالاب گاوخوني درجبههي شمال به صحاري جنوب غربي شهر نايين و جنوب دهستانهاي تودشك و مشكنان ختم ميشود.
به «مهار بيابانزايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم. 
