يك خبر خوش ديگر: بولدوزرها در سراب كم آوردند!
به دنبال درج خبري در اين تارنما، مبني بر آغاز عمليات تخريب مراتع بسيار مرغوب منطقهي عمومي شهرستان سراب، به بهانهي احداث جادهي عشايري در روستاي گلدباخان – شمال كوه بزگوش – خوشبختانه هماكنون از طريق محمّد فياض، رييس بخش تحقيقات مرتع مؤسسه تحقيقات جنگلها و مراتع كشور كه موضوع را پيگيري ميكرد، متوجه شدم، گويا مسئولين امر پي به اشتباه خود برده و با شكايت اداره كل منابع طبيعي استان آذربايجان شرقي، فعلاً عمليات راهسازي متوقف شده است.
نكتهي عجيب ماجرا اين است كه به گفتهي دكتر شاهمرداي - كه اخيراً از منطقه مراجعت كردهاند - يك جادهي دسترسي نسبتاً با كيفيت براي رفت و آمد چند خانوار عشايري منطقه موجود بوده و حتا خودروهايي نظير پرايد هم ميتوانستند به راحتي از آن تردد كنند و اصولاً نيازي نبوده كه به بهانهي كوتاه كردن راه، چنين خسارت بزرگي را بر مراتع منطقه وارد كرد؛ مراتعي كه در حقيقت، مهمترين منبع حيات دام همان عشاير به شمار ميروند.
به هر حال و به سهم خويش، از همهي هموطنان عزيزي كه به سرعت و مسئوليتشناسانه در اين مهم اقدام كرده و از حق طبيعت و نسلهاي آينده دفاع كردند، قدرداني ميكنم.
اين رخداد بار ديگر نشان داد كه ما ميتوانيم.
به «مهار بيابانزايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.