براي آهنگ كوثر كه هفتاد و دومين خرداد زندگيش را تجربه مي‌كند ...
هفتاد و دو سال پيش در چنين روزي، آهنگ به دنيا آمد … آمد تا آهنگ زندگي را در دل كويرها و بيابان‌هاي وطن تا آنجا كه مي‌تواند كوك كند و هارموني زيباي بيابان را به گوش كويرگريزان برساند … آهنگ سال‌ها در يك كانكس در بيابان‌هاي بيشه‌زرد فسا زندگي كرده است به آن اميد كه قدر آب را بهتر و بيشتر بدانيم و درك كنيم: «هميشه بهترين كار در مواجهه با كم‌آبي احداث سازه‌هاي غول‌پيكر سيماني به نام سدهاي مخزني نيست.» آهنگ در گربايگان فسا يادمان داد كه مي‌توان با هزينه‌اي به مراتب كمتر و با ماندگاري‌اي به مراتب بيشتر، آب را در زير زمين حفظ كرد و به تدريج – بدون نگراني از تبخيرش – مورد استفاده قرار داد.
دكتر كوثر كه تقريباً تمامي دوران تحصيلش را در ايالات متحده آمريكا سپري كرده است، عميقاً عاشق ايران و ايراني است و بسيار كوشيد تا تب ميز و قدرت و رياست وسوسه‌اش نكند، او حتي مسئوليت بخش تحقيقات بيابان را نيز به اسماعيل رهبر سپرد و به ديار حافظ – زادگاه دوست‌داشتني‌اش - كوچ كرد.
با اين وجود، كوثر همچنان تنهاست، به رغم شهرت فراوان و تمجيد از وي در مجامع معتبر بين‌المللي او كماكان تنهاست و در تنهايي روزگار مي‌گذراند … آبخوانداري‌اش را آنگونه كه بايد جدي نگرفتند و بيشتر تلاش كردند تا به بهانه‌ي آبخوانداري، حوزه‌هاي ديگري را رونق دهند!
امسال خشكسالي بيداد مي‌كند … دولت مي‌خواهد ۵ ميليارد دلار از حساب ذخيره ارزي را دوباره در تاوان اين بلاي خودخواسته و پرتكرار به آسيب‌ديدگان روستايي و كشاورز و دامدار صدقه دهد تا باز هم اين نياز را درنيابند كه ماهيگيري را آموحختن، بهتر از ماهي خوردن است!
مي‌شود با يك دهم اين رقم، تمامي آبخوان‌هاي درشت دانه كشور را با اين شگرد كم هزينه مجهز كرد و چندين برابر ظرفيت اسمي ۹۳ سد بزرگ مخزني كشور را در زير زمين آكنده از آبي گوارا و آرام ساخت … امّا افسوس كه كماكان در اين مملكت آب سالاران طبيعت‌ستيز دست بالا را دارند و كسي فريادهاي كوثر و ياران اندكش را جدي نگرفت و نمي‌گيرد …
آرزويم اين است كه پروردگار مهربان به اين دانشمند وارسته‌ي وطن آن قدر عمر عنايت كند كه بتواند تحقق آرزوي ديرينش را به چشم خويش ببينيد و در خلسه‌ي عينيت‌يافتن رؤياي بزرگش احساس يأس و ناخشنودي امروزش را بخشكاند.
آمين
به «مهار بيابان‌زايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، مي‌تواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.