چرا بايد در همايش وبلاگ‌نويسان سبز شركت كنيم؟
آلبر كامو (۱۹۶۰-۱۹۱۳)، نويسنده‌ي مشهور فرانسوي، نمايشنامه‌اي دارد به نام «سؤ تفاهم»، بن‌انديشه‌ي او در اين نمايش، يادآوري يك حقيقت ساده است؛ حقيقتي كه معمولاً فراموش‌شده يا جدي گرفته نمي‌شود؛ حقيقتي كه مي‌گويد: «اگر خود را معرفي نكنيد، انتظار نداشته باشيد، كسي هم شما را بشناسد، بدانيد هم كه اغلب اين غريبه‌ها هستند كه كشته مي‌شوند، نه آشناها.»
ضمن احترام به آن گروه از دوستان سبزانديشي كه ملاحظات و ترديدهايي را در باره‌ي شركت يا عدم شركت خود در هم‌انديشي وبلاگ‌نويسان محيط زيست در روز زمين، بروز داده‌اند؛ بايد اعتراف كنم كه دغدغه‌هاي اين عزيزان و آنچه كه اجتماع مجازي محيط زيست از عدم شركت خود در چنين محيط‌هاي عيني و حقيقي از دست مي‌دهد، در برابر آنچه كه بدست مي‌آورد، بسيار ناچيز و قابل صرف‌نظر كردن است. به ويژه اگر بدانيم و آگاه باشيم، آخرين و تنها باري كه تاكنون وبلاگ‌نويسان سبز به دور هم جمع شده بودند، بر‌مي‌گردد به آبان ماه سال 1385.
بنابراين، نه‌تنها نبايد در انديشه‌ي تحريم يا برخورد انفعالي با چنين همايش‌هايي بود، بلكه بايد با قوت و اشتياق كامل در اين نشست‌ها شركت كرد و بدين‌ترتيب، ضمن اعلام حضور خود در جامعه‌ي ناآشنا با محيط زيست، به تعامل و هم‌افزايي بيشتر گرايه‌هاي سبز خويش كمك كنيم.
بار ديگر، زنهار آلبركامو را در پيشاني همين يادداشت با هم مرور كنيم و به ياد داشته باشيم كه طرفداران راستين محيط زيست در ايران، كه متأسفانه هنوز شمار اندكي از جمعيت 70 ميليوني كشور را به خود اختصاص داده‌اند، بايد از هر فرصتي براي معرفي خود و ديدگاه‌هاي طبيعت‌مدارانه‌ي خويش در سطح جامعه بهره برند. به قول كامو: «همیشه به دوردست‌ها فکر کن. آنجاست که حقیقت را خواهی یافت.»
پس ضمن قدرداني از سيد محمّد مجابي و همكاران‌شان كه اين امكان و فضا را در يكي از خجسته‌ترين مناسبت‌هاي سبز جهاني – روز زمين پاك – فراهم آوردند، وعده‌ي ما، فردا، ساعت 3 بعدازظهر در تالار ستاد كارآفريني شهر تهران.
به «مهار بيابان‌زايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.