انارهای برفی!
به شهادت آمارهاي موجود ثبت شده در سامانه‌ي هواشناسي كشور، سرما و برف اين روزهاي اغلب نقاط ايران، به ويژه پايتخت را در ۶۰ سال اخير بي‌سابقه دانسته‌اند.
اين برودت در حالي ايران‌زمين را دربرگرفته كه مردمان اغلب نقاط كانادا و آمريكا (از جمله واشنگتن دي سي)، بهاري‌ترين روزهاي ژانويه‌ي خود را در زمستان ۲۰۰۸ مي‌گذرانند. رخدادهايي كه نشان مي‌دهد پديده‌ي تغيير اقليم (Climate change) به مرزهاي كاملاً محسوس و قابل باورتري رسيده است …
اما … و اما فارغ از دغدغه‌هاي اقليم‌شناختي، چهره‌ي اين روزهاي زيست‌گاه‌مان، سپيد‌تر و روشن‌تر از هر زمان ديگري به نظر مي‌آيد و نگارگر آسماني ما، مناظري شورانگيز و بيادماندني را به تصوير كشيده است كه دريغم آمد در خانه‌ي مجازي‌ام به آن اشاره نشود.
+ نوشته شده در پنجشنبه ۲۰ دی ۱۳۸۶ ساعت 3:59 توسط محمد درویش
به «مهار بيابان‌زايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقه‌ای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانه‌ها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی مي‌كوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويت‌هاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيست‌بوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسه‌هاي بادي و شوراب‌هاي كويري و كلوت‌هاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصه‌هاي بياباني، مي‌تواند پايدارترين و غني‌ترين صندوق ذخيره‌ي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابان‌زدايي»، از بياباني‌شدن زيست‌بوم‌هاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم. 
