آيا طبيعتستيزي عين حقطلبي است؟ - عبرتهاي كامفيروز فارس!
در كامفيروز فارس، يك ايستگاه تحقيقات منابع طبيعي وجود دارد كه دقيقاً در فاصله ۱۱۰ كيلومتري شمال غرب شيراز واقع شده و در سال ۱۳۷۰ برپا شده است. در اين ايستگاه تحقيقاتي، از سال ۱۳۷۲ چندين طرح پژوهشي براي يافتن درجهي سازگاري گونههاي مختلف پهنبرگ و سوزنيبرگ، از جمله بلوط، اقاقيا، سرو نقرهاي، كاج سياه، زربين، عرعر، ون (زبان گنجشك)، كاج الداريكا (تهران)، سنجد و كاج بروسيا در شرايط مختلف اقليمي، بومشناختي و خاكي مورد آزمون قرار گرفته و به صورت سالانه در معرض پايش، اندازهگيري و ثبت دادهها است.
امّا اينك به بهانهي احداث جاده و بدون هماهنگي با مسئولين مركز تحقيقات كشاورزي و منابع طبيعي استان فارس، لودرها به جان اين عرصهي ارزشمند و غيرقابل جايگزين پژوهشي افتاده و بيش از ۹۵۰ اصله درخت مورد بررسي را ريشهكن كردهاند. به سخني ديگر، نتيجهي ۱۴ سال پژوهش در عرض چند ساعت به يغما رفته است.
افزون بر آن، بين ۲۵۰۰ تا سه هزار اصلهي ديگر از درختان جنگلي رويشگاه منطقه در طول يك مسير ۴۰ كيلومتري (به عرض ۴۰ متر) در اثر عمليات راهسازي كاملاً از ميان رفته است. همكاران من (عباس قمري زارع، رضا خوشنويس، حميدرضاعباسي، افسانه اسماعيلي و …) كه اخيراً در قالب گروه ارزشيابي مؤسسه متبوع از منطقه بازديد كردهاند، به چشم خود بقاياي ۸ درخت بسيار ارزشمند و كهنسال را نيز مشاهده كردهاند كه تصاويرش را ميبينيد.
گفتني آن كه دهستان كامفيروز، يكي از پنج بخش مركزي شهرستان مرودشت به شمار ميآيد كه به دليل قرار گرفتن در جوار آبشار استثنايي مارگون در تنگ بستانك (بهشت گمشده)، واجد ارزشهاي منحصر به فرد بومگردي است. همچنين اين منطقه با درياچه سد درودزن همجوار بوده و واجد جاذبههاي ديگري چون چشمه شش پير و تنگ براق و … نيز هست.
تصوير گوگل ارث از منطقه آبشار مارگون
اين ها را گفتم تا بدانيم و بدانيد چه جنايتي به نام توسعه در جاي جاي اين بوم و بر مقدس در حال شكلگيري است!
و آنگاه وقتي از زبان عاليترين معاون رييس جمهور وطنم (پرويز داوودي) ميشنوم: «سياستهاي کنترل جمعيت و حفظ محيط زيست از توطئههاي غرب عليه جهان اسلام است.» درمييابم كه ديگر نميتوان به اين عمليات طبيعتستيزانه، صرفاً به چشم اشتباهي سهوي نگريست؛ حكايت آن است كه مقاومت در برابر حفظ محيط زيست، به مفهوم مقاومت تمامي حق در برابر تمامي باطل پنداشته ميشود! و اين يعني پايان ماجراي طبيعت ايران.
برای دیدن تصاویر بیشتر و درج نظر به سایت مهار بیابان زایی مراجعه فرمایید
به «مهار بيابانزايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم. 