اكوسيستم‌هاي بياباني در روند توسعه پايدار
عنوان اين پست، نام كتابي است از دوست دوران دانشكده‌ام، محمّدرضا سعيد افخم‌شعرا عزيز كه بيش از 16 سال است او را نديده‌ام!
چند روز پيش وقتي وارد اتاق كارم شدم، اين كتاب را روي ميز كارم ديدم كه صفحه‌ي نخستش را امضا كرده بود ... آمده بود تا ببيندم، اما بخت با من يار نبود.
محمّدرضا در مقدمه‌ي كتاب، يادي از دستنوشته‌ي قديمي من كرده كه بيش از 12 سال پيش در شماره 28 فصلنامه پژوهش و سازندگي به چاپ رسيده است. حالا كه دوباره آن سطور را مي‌خوانم، احساس مي‌كنم چقدر بيابان را و حرمتش از ياد برده‌ام؛ همان پهن‌دشتي كه نه قله‌ي مغرور بلندي دارد، نه ترنم شاد جويباري، نه سبزينه‌ي زوهمندي و نه بازي مستانه‌ي رودي ... با اين وجود، آرامشش را، سلوكش را و عظمتش را بسيار دوست دارم ...
راستي بيابان همين است؟ از بيابان پيامي به گوش نمي‌رسد؟ نبض پاينده هستي در بيابان نمي‌تپد؟ نداي سبوح را نمي‌توان شنيد؟ هبوط حيات را نمي‌توان احساس كرد و شكوه پايان جهان را نمي‌توان در او باز يافت ...
سعيدافخم‌شعرا سالهاست كه در كسوت عضو هيأت علمي دانشگاه بيرجند، مي‌كوشد تا يافته‌ها و دانسته‌هاي خود را به جوانان مشتاق وطن ارايه دهد و اينك، حاصل دست‌رنجش را در قالب كتابي وزين و با نگارشي ساده، به زيور طبع آراسته است. برخي از عناوين فرازها و فصول اين كتاب 110 صفحه‌اي كه به دو زبان فارسي و انگليسي انتشار يافته است، عبارتند از:
- مديريت اكوسيستم‌هاي شكننده
- مديريت آثار خشكسالي
- عملكرد برنامه‌هاي كميته ملّي توسعه پايدار
- اهداف اصلي راهبردهاي ملي توسعه پايدار كشور
- ارتقاي آگاهي‌هاي عمومي از اثرات پديده‌ي بيابان‌گستري و خشكسالي
كتاب «اكوسيستم‌هاي بياباني در روند توسعه پايدار» كه با شماره‌ي 49389- 85م در كتابخانه ملّي ايران به ثبت رسيده است را مي‌توانيد از انتشارات شعرا (09153139603) در مشهد طلب كنيد.
به «مهار بيابان‌زايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقه‌ای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانه‌ها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی مي‌كوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويت‌هاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيست‌بوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسه‌هاي بادي و شوراب‌هاي كويري و كلوت‌هاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصه‌هاي بياباني، مي‌تواند پايدارترين و غني‌ترين صندوق ذخيره‌ي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابان‌زدايي»، از بياباني‌شدن زيست‌بوم‌هاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.