- پندار بنيادين[1]:

پندار بنيادين يا مسألة اساسی مطالعة پيشِ رو، بررسی امکان دستيابی به کمينه­ای از معيارها و شاخصهايی گويا، ساده و منطقه­ای است که بتواند نزديکترين ارزيابی ممکن به واقعيت را از جريان بيابان­زايی در ايران ارايه دهد. به ديگر سخن، اين مطالعه در پی آن است تا سياهه­ای از كارآمد­ترين معيارهای سنجش تخريب سرزمين[2] در مناطق تحت اثر بيابان­زايی را معرفی کرده و شاخصهايی قابل اندازه­گيری، در دسترس و آسان برای تعيين وضعيت دقيقِ معيارهای ياد شده از منظرِ سه­بعدی وضع موجود، سرعت و استعداد طبيعی ارايه کند. بدين­ترتيب، انتظار می­رود با توانمند­ساختن و بهنگام­کردنِ سامانه­های ديده­بانی و پايشِ کشوری، امکان پيش­بينی کم­اشتباه­ترِ خطر بيابان­زايی به تفکيک زيست­اقليمها يا محدوده­های طبيعی متأثر فراهم شده و درصد موفقيت برنامة اقدام ملي افزايش يابد.

در مسيرِ دستيابی به اين مهم، توصيف کامل مفهوم بيابان­زايی و محدودة عمل آن، همچنين وجه تمايزش با دانش­واژه­هايی[3] چون بيابان و تخريب سرزمين، به همراهِ تشريحِ ضوابطی روشن و قابل استناد برای بازشناسی معيارها و شاخصها ضروری خواهد بود. همچنين کوشيده شده برای اين پرسش که چرا در ارزيابی بيابان­زايی نمی­توان تنها به معيارهای اقليمی بسنده کرد؟ پاسخی درخور ارايه شود.


[1] Hypothesis

[2] Land Degradation

[3] اصطلاحات علمی.