فاجعه ای دیگر! این بار در کوهرنگ بختیاری
منطقهي صالح كوتاه، دهستان موگويي، سرآقا سيد از توابع شهرستان كوهرنگ استان چهارمحال بختياري، يكي از واپسين قربانگاههاي جنگلهاي منحصر به فرد غرب كشور است. اين بار به بهانهي احداث جادهي دسترسي به روستاهاي چين، زلگ و لاتو (كه مجموعاً كمتر از 40 خانوار جمعيت دارند و از هيچ نوع سازهي زيربنايي – حتا آب و برق – هم بهرهاي ندارند)، بيش از 5 هزار اصله درخت از گونههاي بلوط، بنه، كيكم و مهلب نابود شدند. اعتبار اين جادهها به مبلغ 2 ميليارد تومان از طريق دفتر مناطق محروم وزارت كشور تأمين شده است و متأسفانه بنابر گفتهي مسئولين اداره كل منابع طبيعي استان، اين پروژه بدون ارزيابيهاي معمول زيستمحيطي و اقتصادي اجتماعي و به رغم مخالفت صريح كارشناسان منابع طبيعي منطقه به انجام رسيده است.
گفتني آن كه رويشگاه جنگلي تخريب شده در شمار يكي از ذخيرهگاههاي ژنتيكي ارزشمند زاگرس قرار داشته كه در عرصهاي با شيب تند و بافت ناپايدار خاك، تنها عامل جلوگيري از فرسايش خاك محسوب ميشد.
در حقيقت اين جاده 2 ميليارد توماني، حدود 50 ميليون تومان براي هر خانوار درآمده است! به ديگر سخن، اگر آن 50 ميليون تومان را به هر يك از آن 40 خانوار ميدادند و يا روستايي متمركز با اين سرمايه براي آنها تدارك ديده شده بود، به مراتب منطقيتر و پايدارتر از شيوهي كنوني بود ... روستائياني كه دير يا زود و به رغم احداث جاده، شمارشان باز هم كم و كمتر خواهد شد!!
تأسفانگيزتر آن كه به گفتهي معاون طرح و برنامه اداره منابع طبيعي استان چهارمحال بختياري، هيچيك از اهالي روستا از خودرو سواري برخوردار نيستند! همچنين مهندس هومان خاكپور در گفتگو با نگارنده اعلام داشت كه فقط اهالي يك روستا (چين) با 30 خانوار جمعيت از مزاياي اين جاده بهرهمند ميشوند، آن هم فقط براي سه يا چهار ماه از سال (به دليل برفگيربودن منطقه). او گفت: اغلب اهالي ترجيح ميدادند كه به جاي ساخت اين جاده، خانههايي مستحكم در منطقهاي امن براي آنها ميساختند.
غمانگيزتر و نگرانكنندهتر از همه آن كه با احداث اين جاده، دسترسي قانونشكنان و ذغالسازان به بكرترين جنگل استان آسانتر شده است.
ميبينيد! فرقي نميكند كه جنگل در كجا باشد! چه در لويزان باشد، چه در نايبند، چه در لاكان گيلان يا فندقلو اردبيل و چه در كوهستانهاي كوهرنگ ... مهم اين است كه جنگل را بايد تخريب كرد و نبايد گذاشت سد راه توسعه شود!!
از دوستان و همكاران عزيزم در اداره كل منابع طبيعي استان چهارمحال بختياري كه اغلب عكسهاي اين گزارش را در اختيار نگارنده قرار دادند، سپاسگزارم. همچنين از خبرگزاري جمهوري اسلامي كه بخشهايي از اين رخداد دردآور را پوشش داده است، ممنونم.
برای دیدن عکسهای بیشتر به اینجا مراجعه فرمایید.

به «مهار بيابانزايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.