درسي كه اوكيچوبي مي‌دهد!
درياچه‌ي اوکیچوبی - Okeechobee - در جنوب فلوریدا نام "قلب مایع" را به خود اختصاص داده و بعد از دریاچه‌ي میشیگان، بزرگترین دریاچه آب شیرین آمریکا محسوب مي‌شود. این دریاچه با عمق نسبتاً کم 9 فوت (ميانگين طبيعي ژرفاي آب در اين درياچه حدود 15 فوت يا 5 متر بوده است) و مساحت 730 مایل مربع، حوضه‌ي آبخیزی در حدود 11913 کیلومتر مربع را پوشش می‌دهد.
خانم كارول ويليامز (Carol J. Williams) در مقاله‌ای كه ديروز در لس‌آنجلس تایمز تحت عنوان "گنج‌ها و لجن سمی اوکیچوبی" انتشار داده است، تأكيد مي‌كند که خشکسالی باعث پایین‌آمدن سطح آب این دریاچه به کمترین مقدار خود از سال 1932 شده است (6 فوت کمتر از مقدار طبیعی) و به همین دلیل جواهرات و اشیا عتیقه‌ای که در طول زمان در نواحی ساحلی آن بودند از زیر آب بیرون آمده‌اند. علاوه بر آن، لجن سمی فاضلاب‌ها نیز از زیر آب بیرون آمده که پاکسازی آن مسوولان را دچار مشکلات کرده است. در طول کمتر از دو ماه حدود 2میلیون یارد مربع از این ناحیه پاکسازی شده است. امّا نكته‌ي حايز اهميت اين كه بعد از جمع‌آوری و تجزیه مشخص شد که این لجن حاوی مقادیر بسیار زیاد و خطرناكي از ماده‌ي سمي آرسنیک و کودهای مختلف و حشره‌کش است که تا سال‌های 1960 مورد استفاده قرار گرفته‌اند.
مقدار آرسنیک موجود در لجن حدود 9 میلی‌گرم در کیلوگرم محاسبه شده است که این مسأله امکان استفاده از ان را در فرآیند دفن زباله (که در ان یک لایه خاک یا لجن و یک لایه زباله ریخته می‌شود تا امکان تجزیه‌ي آنها بهتر فراهم شود) ناممکن می‌سازد، چرا که محدوده مجاز آرسنیک دراستفاده برای عملیات لندفیلد فقط «يك و دو دهم» میلی‌گرم در کیلوگرم است که در مورد این لجن مقدار بيش از هفت برابر حد مجاز است. از طرفي امکان خنثی سازی‌اش آن هم وجود ندارد و باید راهی برای خلاصی از اين لجن سمي یافت. مقدار لجن لایروبی شده فقط حدود 20 درصد کل لجن موجود است، اما همین مقدار هم به فعالیت بهتر گیاهان و جانوران آبی دریاچه کمک می‌کند که البته اينك کار به دليل بارندگی در منطقه متوقف شده است.
به «مهار بيابان‌زايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.