چرا در هلند ، جوجه‌ها مي‌ميرند؟!
تا سال 1980 ميلادي، زمان كوچ بهاره‌ي پرندگان در هلند، 25 آوريل (پنجم ارديبهشت) بوده است و از هنگامي كه اين پرندگان مهاجر وارد هلند مي‌شدند و تخمگذاري مي‌كردند، 39 روز زمان لازم بود تا در سوّم جون (13 خردادماه)، جوجه‌ها از تخم بيرون آيند و اين، درست زماني بود كه كرم پروانه‌ها نيز مي‌آيند و بنابراين غذاي كافي براي جوجه‌هاي آسيب‌پذير فراهم مي‌شود. اما اينك و به دنبال مشاهده‌ي محسوس رخداد مرگ و مير در جوجه‌ها، دانشمندان هلندي دريافتند كه كرم‌ها دو هفته زودتر بيرون مي‌آيند و درنتيجه، هنگامي كه جوجه‌ها سر از تخم بيرون مي‌آورند، اغلب كرم‌ها به پروانه بدل شده و ديگر غذايي براي جوجه‌ها وجود ندارد!!
مي‌دانيد عجله‌ي كرم‌ها براي چيست؟! بهتر است فيلم يك حقيقت ناخوشايند را ببينيد تا دريابيد كه جهان‌گرمايي چگونه و در چه ابعاد پيش‌بيني نشده و حيرت‌انگيزي مي‌تواند حيات جانداران و تنوع زيستي زميني‌ها را به نگران‌كننده‌ترين شكل ممكن به مخاطره اندازد. رخداد تلخي كه دير يا زود، شناسه‌هاي آن در بركه‌ها، آبگيرها و تالاب‌هاي ايران نيز به اثبات خواهند رسيد.
هموطن من!
آيا آن آينده‌اي كه مي‌خواهي روزگارت را در آن سپري كني، مي‌بيني؟!
به «مهار بيابان‌زايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقه‌ای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانه‌ها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی مي‌كوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويت‌هاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيست‌بوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسه‌هاي بادي و شوراب‌هاي كويري و كلوت‌هاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصه‌هاي بياباني، مي‌تواند پايدارترين و غني‌ترين صندوق ذخيره‌ي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابان‌زدايي»، از بياباني‌شدن زيست‌بوم‌هاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.