خسارت سه و نيم‌ميليارددلاري جهان‌گرمايي در نيويورك!
يادم هست در نخستين سال‌هاي دهه‌ي 1990 ميلادي، مجله‌ي محبوب «طبيعت و منابع» - كه يادش به خير باد – در مقاله‌اي جنجالي، ضمن بررسي روند افزايش شمار سيل‌هاي حادثه‌خيز در جهان، اين پرسش را در مورد افزايش خسارت‌هاي ناشي از سيل، با خوانندگان خويش در ميان نهاد: «آيا سيل‌ها تغيير كرده‌اند؟ ما تغيير كرده‌ايم؟ يا هر دو؟!»
ممكن است دو دهه‌ي پيش، آن مقاله را زياد جدي نگرفته باشند، اما اينك شواهد پرشماري وجود دارد كه نشان مي‌دهند: اگر حتا بپذيريم كه سيل‌ها هم تغيير كرده‌اند، نمي‌توانيم انكار كنيم كه مسئول مستقيم اين تغيير خطرناك و ويرانگر، كسي نيست جز انسان.
چنين است كه اينك آنتوني دي‌پالما، گزارش‌گر بخش محيط زيست از ...
+ نوشته شده در پنجشنبه ۲۱ تیر ۱۳۸۶ ساعت 19:35 توسط محمد درویش
به «مهار بيابان‌زايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقه‌ای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانه‌ها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی مي‌كوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويت‌هاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيست‌بوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسه‌هاي بادي و شوراب‌هاي كويري و كلوت‌هاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصه‌هاي بياباني، مي‌تواند پايدارترين و غني‌ترين صندوق ذخيره‌ي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابان‌زدايي»، از بياباني‌شدن زيست‌بوم‌هاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.