آيا نحسي 13، گريبان مراسم امسال را مي‌گيرد؟!
.jpg)
اين پرسشي بود كه سه‌شنبه‌ي گذشته – 22 خردادماه – در آخرين نشست هماهنگي مراسم روز جهاني مقابله با بيابان‌زايي با حاضرين طرح كردم!
همان طور كه مي‌دانيد، امسال، سيزدهمين دوره‌ي برگزاري "آيين‌هاي روز جهاني مقابله با بيابان‌زايي و كاهش اثرات خشكسالي» است كه همه‌ساله در هفدهم ژوئن و با پيام دبيركل سازمان ملل متحد، برپاشده، مشتي حرف زده مي‌شود؛ تعدادي مقاله در اينجا و آنجا خوانده مي‌شود؛ چند تا عكس و فيلم متأثركننده و هشداردهنده از پيش‌روي ماسه‌هاي بياباني تا دم در منازل به تصوير كشيده مي‌شود! و با آروزي ريشه‌كني اين پديده‌ي شوم مي‌رويم تا يكي دو هفته مانده به مراسم سال آينده، خود را براي برپايي آيين‌هايي آنچناني‌تر آماده كنيم!!
امسال امّا يك فرق ديگر هم وجود دارد و آن اين است كه دولت‌هاي عضو پيمان كه برنامه‌ي اقدام ملّي براي مقابله با بيابان‌زايي را نيز ارايه و تصويب كرده‌اند (از جمله ايران)، بايد بگويند: چه كارهايي انجام داده و چه دستاوردهاي بارزي را در «سال جهاني بيابان و بيابان‌زايي» به دست آورده‌اند!
براي همين است كه به جناب مقدّسي، معاون سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخيزداري كشور در مناطق خشك و نيمه‌خشك و عالي‌ترين مسئول برگزاري اين مراسم – كه قرار است در سالن شهداي هفتم تير وزارت متبوع برگزار شود - و ديگر حاضرين، از جمله عبدي‌نژاد (مديركل دفتر امور بيابان)، دكتر تقي فرور، مهندس قندهاري، مهندس خلدبرين و ... خاطر نشان كردم: مبادا با برگزاري كليشه‌اي و تكراري اين مراسم، بازخوردي عقوبت‌آميز را در سيزدهمين سال برگزاري تجربه كنيم!
هشداري كه به نظر مي‌رسد با چاپ اشتباه پوستر مراسم و كاربرد مجدد اصطلاح «بيابان‌زدايي» به جاي «مقابله با بيابان‌زايي» در مسير تحققش نخستين گام را برداشته‌ايم! اشتباهي كه متأسفانه هر ساله تذكر مي‌دهيم و باز در اغلب موارد، در بر همان پاشنه كه نبايد، مي‌چرخد!
به قول مهندس خلدبرين عزيز: همين شناسه، نشان مي‌دهد كه كار ما به عنوان متولّيان پايداري بوم‌سازگان بيابان و مهار جريان ويرانگر بيابان‌زايي، تا چه اندازه ناكافي بوده! به نحوي كه حتا نتوانسته‌ايم اغلب همكاران و مديران اين حوزه را روشن كنيم، چه رسد به مردم كوچه و بازار و دولتمردان گرفتار وطن!
در همين ارتباط
- نگاه كنيد به مقاله‌ي نگارنده با عنوان: «چرا بايد در انديشه‌ي مهار بيابان‌زايي بود؟ امّا حرمت بيابان‌ها را نيز حفظ كرد؟» كه در صفحه‌ي 22 روزنامه‌ي شرق (21 خردادماه 86) به چاپ رسيده است. همچنين ويژه‌نامه‌ي روز يكشنبه‌ي آينده روزنامه اعتماد (27 خرداد ماه 86) را نيز دريابيد!
به «مهار بيابان‌زايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسه‌هاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابان‌زدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.