ديروز خبري را منتشر كردم كه اشك و افسوس بسياري از طرفداران راستين طبيعت وطن را موجب شد؛ اين كه يكي از هموطنان من به خود اين اجازه را مي‌دهد تا با تفنگ دوربين‌دار بسيار گران‌قيمت خويش، يكي از معدود پلنگ‌هاي بي‌نظير ايران را كه طول آن به 2 متر و 59 سانتي‌متر مي‌رسيد، شكار كند! حيوان ناهمتايي كه گمان نبرم بتوان براي جبران خسارت وارد بر طبيعت ايران، رقمي را تعيين كرده و از آن شكارگر متموّل دريافت نمود. پيش‌تر هم اشاره كردم كه متأسفانه خصلت ددمنشي در بين برخي از همنوعان ما به مرزي نگران‌كننده رسيده، به نحوي كه با افتخار و پس از سلاخي دهشتناك و باورنكردني ماهي‌ها، در درياي خون ايجاد شده، عكس يادگاري گرفته و به دوربين لبخند مي‌زنند!
     و سرانجام امروز هم ديده‌بان شجاع محيط زيست ايران خبر غم‌انگيز و تصوير شرم‌آور ديگري از يك شكاركُش ناجوانمرد منتشر كرد تا اين بار مرا وادار كند، نسبت به اين عمل ضد ارزشي و قبيح كه متأسفانه گويا هنوز براي عده‌اي از انسان‌ها – چه ايراني يا بيگانه – ارزش محسوب شده و با افتخار نه‌تنها در كنار لاشه‌ي اين جانداران بي‌گناه عكس مي‌گيرند، كه حتا آن را با غرور تمام و به نشانه‌ي شجاعت خويش در وبلاگ‌ها و وب‌سايت‌هاي مرتبط انتشار مي‌دهند؛ انزجار خويش را با فرياد رساتر اعلام دارم.
     به راستي كه اين منتهاي كج‌سليقگي بوده و هشداري جدي است به آنها كه هنوز به باژگونه شدن بسياري از ارزش‌ها در زمانه‌ي ما باور ندارند.

      براي همين است كه از دوستان همراه مي‌خواهم تا به هر شكل كه مي‌توانند اعتراض خويش را به چنين اعمال شرم‌آوري اعلام داشته تا – دست‌كم - ديگر هيچ قاتل وحوشي جرأت نكند تصوير خود يا شكارچي ديگري را با افتخار در كنار لاشه‌ي شكارشده منتشر سازد.