مقاومت جانانه يك مدير محلي در برابر اجراي دستور مافوق خويش!
صبح امروز با حميد نصري، مديركل شجاع منابع طبيعي استان گيلان يك گفتگوي تلفني داشتم ... (لابد حميد نصري را از گذشته‌ها به ياد داريد) دلش پر بود از اين همه بي‌عدالتي و جفا در حق منابع طبيعي گيلان و حافظان بي‌ادعاي آن. با اين وجود، محكم و استوار بر رأي خود استوار نشان مي‌داد و مي‌گفت: هر كاري بتوانم مي‌كنم تا جلوي پاكتراشي جنگل را به بهانه‌ي توسعه‌ي شهرك صنعتي گيلان بگيرم! رخدادي كه گويا در سفر رئيس جمهور به استان و با موافقت وزير جهاد كشاورزي و بدون هماهنگي با مسئولين منابع طبيعي گيلان به وقوع پيوسته و اينك به يك بحران جدي در سطح منطقه بدل شده است.
البته به گمان نگارنده، حتا در اين رخداد تلخ، روشنايي‌هايي تابناك را مي‌توان دريافت ...
+ نوشته شده در سه شنبه ۸ خرداد ۱۳۸۶ ساعت 11:40 توسط محمد درویش
به «مهار بيابان‌زايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقه‌ای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانه‌ها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی مي‌كوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويت‌هاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيست‌بوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسه‌هاي بادي و شوراب‌هاي كويري و كلوت‌هاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصه‌هاي بياباني، مي‌تواند پايدارترين و غني‌ترين صندوق ذخيره‌ي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابان‌زدايي»، از بياباني‌شدن زيست‌بوم‌هاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.