در بزرگداشت شصتمين سالروز ميلاد مرد طبيعت ايران ؛ محمّدعلي اينانلو
در بيست و هفتمين روز از نخستين ماه سال 1386 قرار داريم؛ روزي كه بايد به نام «مرد طبيعت ايران» محمد علي اينانلو نامگذاري كرد. شصتمين سالروز تولّد انسان شريفي كه – به قول جهانگير كوثري - در بين همنسلان و شاگردانش به عنوان يك عصيانگر عاشق طبيعت شناخته ميشود؛ كسي كه ترسي از شكستن خطهاي قرمز كذايي جامعهي جمودپذير امروز ندارد! چرا كه «نگاهش به زندگي، چون نگاه دماوند است بر طبيعت و عشقاش به ايران»
اين نگاه را و اين عشق را در آستانهي ورود به شصت و يكمين سال زندگي پرثمر محمد علي اينانلو از صميم جان و دل گرامي ميدارم و گراميميداريم ...
اينانلو را تقريباً از زماني كه خودم را شناختم، دوست دارم ... از آن سالها كه به همراه مانوك خدابخشيان يكي از جذابترين برنامههاي ورزشي تلويزيوني را در شبكهي دوّم پيش از انقلاب اجرا ميكرد تا هنگامي كه برنامهي پرمخاطب جام جهاني 1990 فوتبال را از راديو اداره ميكرد و تا امروز كه همچنان به عنوان يكي از جاذبههاي برنامهي پربينندهي «سلام مردم ايران» بينندهي طنازيهاي دلنشينش با جهانگير كوثري عزيز هستم و هستيم.
او با آن صداي مخملين استثنايي و قامت شاخصش، به راستي كه زيبندهي عنوان «مرد طبيعت ايران» است؛ مردي كه اينك وارد شصت و يكمين بهار زندگيش شده است.
گمان نبرم كسي مصاحبهي جنجالي او را با رئيس سازمان حفاظت محيط زيست فراموش كرده باشد؛ مردي كه به عنوان مدير موسسه آموزش و تحقيقات «طبيعتگردان» كماكان اعتقاد دارد: «بزرگترين بحراني كه اكوتوريسم با آن مواجه است، نبود متولي است!»
براي اينانلوي عزيز، بهترين آرزوها را دارم و اميدوارم فرزندان امروز و فرداي وطن، بيش از پيش قدر او را بدانند و مانند او بيشتر تربيت كنند.
در همين ارتباط
- بزرگداشت طبيعتگرد 60 ساله – همشهري آنلاين
- آقاي اينانلو عزيز! تولدت مبارك – الف با