هيرمند ، كماكان مي‌خروشد!
بر پايه‌ي تازه‌ترين بازديد ميداني عليرضا راشكي، خروش هيرمند همچنان ادامه دارد و اين مي‌تواند نويد پايان حجم گسترده‌اي از طوفان‌هاي شن منطقه را – دست كم در سال جاري – به همراه داشته باشد؛ رخدادي كه خود نشاندهنده‌ي افول اغلب بيماري‌هاي ريوي و پوستي متأثر از اين پديده است.
افزون بر آن، اينك مي‌توان با اطمينان بيشتري اميد داشت كه هر سه درياچه‌ي پوزك، صابوري و هامون اصلي پر شده و چهره‌اي سبز و شاداب به ديار نيم‌روز خواهد بخشيد. بر پایه گفتگویی که صبح امروز با کارشناسان آب منطقه داشتم: ایشان بر این گمان هستند که اگر این جریان به مدت یک ماه دیگر ادامه داشته باشد تمامی حجم شش میلیارد متر مکعبی هامون پر خواهد شد. به هر حال سیزده به در امسال - پس از ۱۲ سال - مردم در اطراف کوه خواجه با قایق به گشت زنی پرداختند!
تصويري از قايقهاي به خاك نشسته در هامون پوزك - بهمن ماه ۸۴
با اين وجود، متأسفانه به دليل ساخت و سازهاي غير اصولي در حريم رودخانه‌هاي منطقه، اين بيم مي‌رود كه اگر حجم دبي ورودي از مرز 250 متر مكعب در ثانيه عبور كند، بسياري از ساخت و سازهاي منطقه مورد تهديد سيل قرار خواهند گرفت. امروز خبر می رسد که محور دوست محمد به زابل از بیم سیل بسته شده است. در حقیقت این جاده به همراه محور کرج به چالوس تنها جاده های مسدود شده امروز ایران (۱۹ فروردین ۸۶) بوده است!
عجيب است! ديار سيستان را مي‌گويم: مردمانش يا بايد در كابوس خشكسالي بسوزند و يا از بيم سيل، بي‌تاب شوند! چرا؟!
در همين ارتباط
- نوشخند نوروز به «هامون» هم رسيد!
- آخرين تصاوير و خبرها از باطراوت‌‌ترين رويداد سرزمين سيستان!
به «مهار بيابان‌زايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقه‌ای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانه‌ها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی مي‌كوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويت‌هاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيست‌بوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسه‌هاي بادي و شوراب‌هاي كويري و كلوت‌هاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصه‌هاي بياباني، مي‌تواند پايدارترين و غني‌ترين صندوق ذخيره‌ي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابان‌زدايي»، از بياباني‌شدن زيست‌بوم‌هاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.