وحيد در شمار آن گروه از طرفداران و عاشقان محيط زيست وطن قرار دارد كه اگر به باوري اعتقاد داشته باشد، از هيچ تلاشي براي انتشار و حمايتش فروگذار نخواهد كرد. براي همين است كه رأي اخير ديوان عدالت اداري او را اينگونه به خشم و خروش درآورده است ... خشم و خروشي كه بايد قدرش را دانست و از آن حمايت كرد ...
    وحيد نوروزي از رای دیوان عدالت اداری مبنی بر ابطال مالکیت سازمان حفاظت محیط زیست کشور بر پارک‌های ملی خجیر و سرخه حصار سخن مي‌گويد؛ از رويدادي كه به حق لقب «شوم‌ترین خبر زیست‌محیطی سال» به آن داده است، البته تا اين لحظه (يعني فقط تا 15 فروردين ماه) !
    وي مي‌گويد: «تکلیف بر تمام تشکل‌های زیست محیطی، اصحاب مطبوعات، رسانه‌های گروهی، وبلاگ‌نویس‌های زیست‌محیطی، دوستداران و علاقه‌مندان محیط زیست و طبیعت ایران‌زمین در هر لباس و پست و مقامی، مشخص و واضح است؛ ما همه باید دست به دست هم دهیم و از هر امکانی برای ابطال این رأی استفاده کنیم.»
    نمي‌دانم وحيد در اين مبارزه‌ي جديد پيروز خواهد شد يا نه؟ امّا ايمان دارم كه اگر امثال وحيد در جامعه‌ي ما بيشتر مي‌بود، هيچ گاه شاهد صدور چنين احكام «طبيعت‌ستيزانه‌اي» در وطن نبوديم. اما تا هنگامي كه در ايران، حتا عالي‌ترين مقام‌هاي دولتي آشكارا به استهزاء طرفداران طبيعت پرداخته و آنها را به سخره مي‌گيرند، آسمان همين رنگ است كه هست.
     در پست بعدي مي‌كوشم تا به يكي از آخرين موارد اين سخنان تلخ و حيرت‌آور كه از زبان وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي!! جاري شده است، بپردازم.
     تا آن هنگام لطفاً وحيد را دريابيد و با لينك به آخرين دستنوشته‌ي او، از حرمت پارك‌هاي ملي كشور پاسداري كنيد.

      افزون بر آن دوست عزیزم، آقاي مهندس عباس محمدي نيز از منظري ديگر به اين رخداد توجه كرده و صراحتاً می گوید: نبايد پنداشت كه كار تمام شده و هنوز زمان بالاگرفتن دست‌ها فرا نرسيده است! او این را هم اضافه می کند که: "پيشنهاد من اين است كه دوستان محيط زيستي، به جاي بغل گرفتن زانوي غم و پذيرش شكست در برابر تعاوني مسكن زيتون ، كارزار حفاظت از سرخه حصار را به پيش برند. در اين ميان، لازم است كه سازمان حفاظت از محيط زيست، بدون فوت وقت تشريفات قانوني تملك بر ۲۴۰ هكتار را انجام دهد، و سازمان هاي دولتي ديگر و شهرداري تهران هم از دادن هرگونه خدماتي كه به ساخت و ساز در سرخه حصار كمك كند، خودداري كنند."

 

   پيوست:
  - ناصر كرمي نيز به جنبه‌ي كمتر آشكاري از 300 اشاره كرده است، دستنوشته‌هايش ارزش خواندن و تفكركردن را دارد. همان گونه كه گفته‌هاي دكتر آخاني از چنين ويژگي ممتازي برخوردار است.