و اين بار ، نوبت به دكتر سيامك معطري رسيد!

سرانجام، وسوسهي جذاب دنياي وبلاگستان، سيامك معطري، يكي از مؤسسين و بنيانگذاران جبههي سبز ايران را هم در دام انداخت! آن هم در آن سوي آب ...
دكتر معطري، در «دور روزگاران» كه اينك او را به ساحل رودخانهي چارلز در حومهي بوستون انداخته است! مينويسد: «فکر میکنم فرصت بیان افکار، آرزوها و تجارب دراین سامانهي شبکهای، فرصت مغتنمی است. مدتها بود که می خواستم یک وبلاگ درست و حسابی به زبان فارسی راه بیندازم، ولی مقدمات و امکانات فراهم نشد. امروز فکرکردم که بالاخره باید ازیک جا شروع کرد. چه بهتر این که از فرصت آغازسال نوبهره بگیرم. بنابراین امروز این دفتر را باز می کنم.»
و اميدوارم اين دفتر هيچگاه بسته نشود ...
مسلماً اين رخداد براي اعضاي سابق جبهه سبز ايران و بسياري از فعالان و علاقهمندان به محيط زيست وطن ميتواند، رويدادي مهم باشد؛ به ويژه آن كه سيامك معطري در نخستين پستها به خاطراتش از آغاز روند شكلگيري جبههي سبز ايران در سال 1368و همزمان با سالروز ميلاد سهراب سپهري اشاره كرده است؛ جبههاي كه اينك فرسنگها از آن چيزي كه بايد ميبود و بود، فاصله گرفته است.
براي سيامك معطري عزيز، آرزوي بهروزي و موفقيت دارم.
به «مهار بيابانزايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.