به سعيد سعيدي و «سعيد سعيدي» ها بايد افتخار كرد
مي‌دانم كه خوانندگان وفادار و قديمي «مهاربيابان‌زايي» سعيد را مي‌شناسند؛ همان جوان عاشقي كه طبيعت و ميراث‌هاي ملي وطن را چون عزيزترين كسان خويش دوست دارد ...
او در نوروز امسال و به همراهي يكي از دوستانش، با دوچرخه از مشهد به سوي پاسارگاد ركاب زد و در تمامي طول راه هر جا كه امكان داشت، مردم را تشويق به حمايت از كهن‌زادبوم‌هاي يگانه‌ي پاسارگاد كرد.
سعيد برايم گفته است كه چگونه در برخي مواقع با نامهرباني‌هايي نيز روبرو شده و حتا چند ساعتي را نيز در بازداشت به سر برده است! امّا با اين وجود، خبرهاي خوشي هم داشت: اينكه تقريباً تمامي اهالي روستاي پاسارگاد و عشاير منطقه با آبگيري سد سيوند مخالف هستند و طوماري را در اين خصوص امضاء كرده‌اند؛ اينكه اغلب مسافران بيشمار نوروزي، دلشان با پاسارگاد بوده و از احتمال آبگيري سيوند نگران بودند؛ اينكه اخيراً يك بناي بسيار ارزشمند ديگر در تنگه‌ي بلاغي كشف شده است؛ اينكه رد پاي سيماني كه قرار بوده يكي از حفرات اصلي فرورفتن آب را در پشت سد ببندد و مانع «آب دزدي» شود، در دشت ارسنجان آثارش پديدار شده!!
تصاویر حلقه ی انسانی روز ۵ فروردین ۸۶ در پاسارگاد
... خبرهاي ديگري هم هست كه صبر مي‌كنيم تا خود سعيد برايمان شرح دهد و به تصوير كشد.
براي او و همه‌ي ايرانيان آزاده‌اي كه دلشان با ميراث ملّي و طبيعي وطن است، آرزوي سلامتي و سرافرازي بيشتر دارم و اميدوارم يكي از بهترين و خاطره‌انگيزترين سيزده‌بدرهاي تمام عمرشان را در پيش داشته باشند.
سيزده نوروز ، روز طبيعت بر همه‌ي هموطنان عزيز مبارك باد.
پيوست:
- دستگيري 40 نفر در پاسارگاد!
به «مهار بيابان‌زايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقه‌ای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانه‌ها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی مي‌كوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويت‌هاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيست‌بوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسه‌هاي بادي و شوراب‌هاي كويري و كلوت‌هاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصه‌هاي بياباني، مي‌تواند پايدارترين و غني‌ترين صندوق ذخيره‌ي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابان‌زدايي»، از بياباني‌شدن زيست‌بوم‌هاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.