چرا در دیار باد ، کسی به فکر مهار این سرمایه ارزشمند نیست؟!

قرار بود ساعت 12 ظهر امروز با ماهان ایر از فرودگاه زابل به سمت تهران پرواز کنیم، اما تا حالا (حدود ساعت 16) هنوز هواپیما از تهران هم به راه نیافتاده است، چه رسد به اینکه بخواهیم در زابل سوار آن شویم! جالب آن که در فرودگاه زابل نه از اطلاعات پرواز خبری هست و نه از مدیر فرودگاه و نه اصولاً هیچ فرد مسئولی پاسخگوست! طفلکی زن و بچه هایی که از ساعت 11 صبح در ترمینال فرودگاه اسیر شده اند!
بگذریم ... بهتر است از فرصت استفاده کرد و چند تصویر تر و تازه از روزگار زابل نشینان را به مردمان وبلاگستان هدیه داد!
دومین تصویر حکایت برکه ها و چالابهای متعددی است که به برکت بارندگی های اخیر در جای جای هامون تشکیل شده؛ برکه هایی که اگر نبودند، معلوم نبود کسی بتواند از زیر این طوفان شدید جان سالم به در برد.
اتفاقاً این نکته ای بود که در نشست صبح امروز با آقای مهندس کوهکن، رئیس صمیمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی سیستان مطرح کردم و پرسیدم: آیا تاکنون فعالیتی برای مهار این کارمایه (انرژی) عظیم بادی در منطقه صورت گرفته است؟ پرسشی که پاسخش فقط یک کلمه بود و دیگر هیچ ... نه!
در عوض همان طور که در این تصویر می بینید، بازار قاچاق حسابی داغ است و تقریباً همه چیز از بنزین و گازوئیل گرفته تا آرد و سیمان و پلاستیک و ... به آن سوی مرز افغانستان قاچاق می شود و از همین رو، پهنه خشکیده هامون، تبدیل به پیست وانت های تویوتای ژاپنی شده که بر خلاف ظاهر فرسوده شان، دارای موتورهای تقویت شده و پرقدرتی هستند و با سرعتی سرسام آور در بیابان های سیستان می تازند! برای همین است که یکی از بالاترین نرخ تصادفات رانندگی منجر به مرگ را شهرستان زابل در اختیار دارد! حالا چقدر وحوش بیگناه در زیر چرخهای این خودروهای مرگ تلف میشوند ... بماند. نگارنده بعدازظهر دیروز یک روباه بسیار زیبا و کم نظیر را در هامون صابوری دید که حقیقتاْ انگار نقاشی شده بود ... حیف که نتوانستم از این مخلوق زیبا با آن رنگ قهوه ای طلایی براقش عکس بگیرم![]()
این هم همان جایی که روباه را دیدیم: منتها در عکس عمار رفیعی و آقای مهندس علیرضا راشکی - مجری طرح تهیه نقشه بیابان زایی سیستان - دیده می شوند! چند قدم آن طرف تر هم می توان بقایای یک روستای متروکه را دید! منظری که متاسفانه فراوان در سیستان به چشم می آید.
پیوست:
- بیانیه 53 نفر از فعالین مستعفی جبهه سبز ایران ؛ به امید آن که این دوستان با بهره گیری از تجربه ارزشمند حضور در یکی از مؤثرترین تشکل های زیست محیطی غیر دولتی کشور در طول یک دهه اخیر، بتوانند اثری ماندگارتر و مفیدتر در ارتقای فرهنگ زیست محیطی هموطنان و پاسداری از مواهب طبیعت ارزشمند وطن بیافرینند.
- کاش این خبر تکذیب شود: قطع قریب الوقوع بیش از 40 هزار اصله از درختان پارک ملی گلستان!! گزارش امروز اعتماد ملی را حتماً بخوانید ...
به «مهار بيابانزايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.