مهار بيابان‌زايي

    بنفشه‌ غلامي، چندي پيش مطلبي تأمل‌برانگيز را در شماره‌ي 3550 روزنامه‌ي ايران (صفحه‌ي 7) به رشته‌ي تحرير درآورده بود كه سخت تأثربرانگيز بود. نوشتاري كه با بيشترين طنين ممكن اين پرسش را به چالش مي‌كشيد كه ما آدم‌زميني‌ها ديگر چه جانوران متمدني! هستيم كه اجازه مي‌دهيم در هفتمين سال از هزاره‌ي سوّم ميلادي، بيش از سيصدهزار كودك را به عنوان جنگجو در ميدان‌هاي كارزار به كار گيريم و از آن موجودات معصوم بخواهيم تا تمرين خون ريختن را با «هم‌نوع» آغاز كنند!!
    راستش دستنوشته‌‌ي غلامي، مرا ياد پيش‌بيني تلخي انداخت كه پروفسور عبدالسلام، تنها دانشمند مسلماني كه تاكنون موفق به كسب نوبل فيزيك شده است، بيش از دو دهه‌ي پيش - سال 1984 - انجام داده بود. وي در توصيف شرايط آن روز جهان، در عبارتي سراسر نوميدانه، گفت: «دلم مي‌خواست زنده بمانم و از گفته‌ي خويش پشيمان شوم، ولي مطمئنم كه بيست سال ديگر هم دنياي محروم به همين اندازه‌ي امروز گرسنه و به طور نسبي، عقب‌افتاده و شديداً فقير خواهد بود.» خوشبختانه او، امروز در ميان ما نيست!! تا در غم درستي پيش‌بيني‌اش، بيش از اين بگريد! چرا که بر پايه‌ي يكي از آخرين گزارش‌هاي سالانه‌ي سازمان ملل متحد، 54 کشور جهان اکنون در قياس با سال 1990 فقيرتر شده‌اند.

   و غم‌انگيزتر آنكه در طول دو دهه‌ي اخير – يعني در فاصله‌ي اعلام پيش‌بيني تلخ عبدالسلام تا امروز - متجاوز از 2 ميليون كودك و نوجوان در مناقشات گوناگون «آدم‌بزرگ‌ها» جان خويش را از دست داده و بيش از يك ميليون نفر يتيم شده‌اند. همچنين شش ميليون نفر دچار جراحات عميق و معلوليت شده و 10 ميليون نفر آنان نيز به خاطر تبعات جنگ از مشكلات روحي و رواني رنج مي‌برند! و اين در حالي است كه هيچ اشاره‌اي به قتل بيش از 20 ميليون زن و مرد ديگر در طول اين دو دهه نمي‌كنيم!
   راستي! آينده‌ي جهاني كه مديران فردايش اينگونه شتابان با جنگ و خونريزي آميخته شده و از آن متأثر هستند، چه خواهد بود؟ اگر چهره‌ي امروز جهان اين است؛ آن هم جهاني كه در هيچ دوره از تاريخش 300 هزار جنگجوي كودك و بيش از 17 ميليون كودك متأثر از آن نديده بوده است، فردا به چه جهنمي بدل خواهد شد؟!

    بياييم به عنوان يك ايراني كه تاكنون بيش از 250 جنگ را در طول تاريخ 2500 ساله‌ي خويش تحمل كرده است، بكوشيم تا فقط و فقط به پايداري صلح و پاشيدن بذر محبت و بخشش در محيط زيستن‌مان كمك كنيم. بياييم و عملاً نشان دهيم كه در سراسر اين كره‌ي خاك كمتر شهروند جهاني را مي‌توان يافت كه تا بدين حد از جنگ و خون‌ريزي متنفر بوده و خواهان تحكيم مباني صلح پايدار در زمين است. آنها كه  شاهد مناظره‌‌ي هاشمي رفسنجاني با قرضاوي از شبكه‌ي الجزيره بودند، شايد بيشتر پيام نهفته در اين سطور را درك كنند ... بياييم خرافات و آيين‌هاي خونريزانه و تفرقه‌افكنانه را به دور بريزيم ... 

    پيوست :
  - گزارش متفاوت و خواندني مينو صابري از ماجراي تجمع اعتراض‌آميز به آبگيري سد سيوند در برابر مجلس شوراي اسلامي؛
  - شما که نمی‌توانید ایران را گلستان کنید، پس گلستان را ایران نکنید و پارک ملّی گلستان را ویران نکنید!
  - خدمتگذاری دولت مهرورزی در حق منابع طبیعی!
  - فراخوان همیاری برای امضای نخستين بیانیه و طومار اعتراضی! – پيام احتسابيان

به آبگيري سد سيوند اعتراض كنيد!