ما را چه ميشود؟!
بر اساس بند «و» تبصره 14 لايحه بودجه سال 1386، دولت اجازه خواهد داشت معادل 5 درصد قيمت هر نخ سيگار وارداتي را افزايش دهد كه درآمد حاصل از اقدام فوق دراختيار وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي قرار خواهد گرفت تا به منظور توسعهي مبارزه با دخانيات هزينه شود!
با خواندن اين خبر با خود انديشيدم اگر در صفحهي نخست روزنامههاي كشور ميخوانديم: «دولت با فروش دختران ايراني به شيخنشينهاي آن سوي خليج فارس موافقت كرد تا بدينترتيب، از درآمد حاصله براي تحكيم مباني خانواده و كاهش فقر و فحشا در جامعه بهره برده و انگارههاي مذهبي را تقويت كند!» چه حالي به ما دست ميداد؟!
باور كنيد، اين خبر نيز با آن خبر تفاوت چنداني ندارد! مگر نه اين است كه ميگوييم: «هدف، وسيله را توجيه نميكند.» پس چگونه حاضريم از محل تسهيلات بيشتري كه براي دود كردن سرمايهي ملي و افزايش ضريب اعتياد شهروندان اختصاص ميدهيم، بخشي را به درمان بيماريهاي ناشي از دودكردن همان سيگار اختصاص دهيم؟! آيا اين نوع نگاه به زيست پايدار – در بهترين حالت - مصداق بارز نابخردي و حماقت نيست؟! دردآورتر آنكه دولت جمهوري اسلامي ايران در حالي اقدام به ارزان كردن قيمت واقعي سيگار در سال 86 – با توجه به نرخ تورم رسمي كشور – كرده است كه ميشنويم و ميخوانيم در همين بغل دست ما، شيخنشين امارات، قيمت سيگار را سيصد درصد افزايش داده و در فرانسه، دولت اين كشور بيش از 80 درصد بر قيمت سيگار افزوده است!
به راستي برنامهريزان كلان اين مملكت را چه ميشود؟!
در همين ارتباط :
- يارانهي دود!
- كنترل مصرف دخانيات، نيازمند عزم ملّي.
- سيگاريها تشويق ميشوند!
- طي 10 ماه گذشته مصرف و ترانزيت مواد مخدر بيش از 10 تريليون تومان خسارت به كشور تحميل كرد!
- دود سيگار و افزايش احتمال بيماري قلبي!
پيوست:
- نگاه محمدعلي ابطحي به روز دوستي (ولنتاين)!
- در ویرانی و ویرانگری طبیعت و میراث فرهنگی در تمام اعصار و دوران سرآمدیم!
- انحلال ادارات كل منابع طبيعي استانها قطعي شد!
- قطع درختان و ايجاد مزارع پرورش ميگو، تالاب بينالمللي خورخوران را تهديد ميكند!
- در اين مملكت اميدوار بودن چه چيز مضحكي است!