مهمترين ستاده­های برآمده از گروه چهارم (بهره­وری و بهره­برداری از شن­زارها)، عبارتند از:

·         آگاهی از مزیتها و مشکلات ناشی از کاشت محصولات جالیزی در تپه­های شنی؛

·         استفاده از روش آبیاری کوزه­ای در استقرار نهال و بادشکن؛

·         هرس انتهایی درختان تاغ و توصیه در بهره گیری از بذر آن در جیره غذایی دام.

 در واقع، به دنبال عملیات وسیع اجرایی که در گسترة پهناورِ بیابانی کشور در طول نزدیک به نیم قرن اخیر به انجام رسیده است، مشکلاتی سربرآورده که این گروه از پژوهشها درصدد چاره­جویی مشکلات مزبور برآمده­اند و اغلب، به سفارش دستگاه اجرایی ذيربط آفریده شده­اند.

 

در گروه پنجم (حفاظت و نگهداری از جنگل­کاريهای تاغ و گز) نيز يافته­های زير قابل اعتنا می نمايد:

·         کشف نحوة کشت موفقیت آمیزِ گونة استبرق در زيست­بومهای بيابانی مرکزی کشور؛

·         آگاهی از دلایلپژمردگی تاغزارها و گزهای شاهی دست­کاشت و ارایه راهکارهای عملی بازگرداندن شادابی آنها؛

·         فراهم­شدنِ امکان مقایسه اثر روشهای مختلف هرس؛

·         تعیین حد بحرانی ارتفاع تپه­های شنی از نظر استقرار پوششهای گياهی.

به نظر می­رسد که فلسفة وجودی اکثر طرحهای اخیر نیز، همانند گروه چهارم، نیاز دستگاه­های اجرایی وابسته بوده است.