حماقتي كه به جنايتي بزرگ بدل شد!
از مجموع 25 قلاده شير که در باغ وحش صفه اصفهان نگهداري مي‌شده است، اينك فقط شش قلاده باقيمانده و بقيه مرده‌اند !چرا؟!
چرا شهروندان پايتخت فرهنگي جهان اسلام! بايد شاهد مرگ تدريجي و دردناک شيرها، روباه‌ها، خرگوش‌ها، جغد‌ها، خرس‌ها، ميمون‌ها، گوزن‌ها و ديگر جانوران بي‌گناه و دربندي باشند، كه قرار بوده با تيماري شايسته در مكاني به نام «پارك وحش»! كودكان شهري و به دور افتاده از طبيعت امروز را با سيما و زندگي ايشان آشنا كنند؟!
آيا مي‌دانيد: بنابر ستاده‌هاي يك نظر‌سنجی رسمي، ۶۱ درصد از بازديد‌كنندگان پارك وحش صفه اصفهان، معتقد بودند كه حيوانات اين مكان از سلامت كافی برخوردار نيستند و ۶۷ درصد اين مكان را در شأن تاريخی شهر اصفهان نمیدانستند؟
بخوانيد گزارش غم‌انگيز سپهر سليمي عزيز را ...
پيوست:
از ناصر خالديان عزيز سپاسگزارم
به «مهار بيابان‌زايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقه‌ای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانه‌ها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی مي‌كوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويت‌هاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيست‌بوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسه‌هاي بادي و شوراب‌هاي كويري و كلوت‌هاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصه‌هاي بياباني، مي‌تواند پايدارترين و غني‌ترين صندوق ذخيره‌ي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابان‌زدايي»، از بياباني‌شدن زيست‌بوم‌هاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.