مهمترين هدف گروه دوم (تثبيت زيست­شناختی ناهمواريهای ماسه­ای)، ارایه راهکارهایی عملی و حتی­الامکان ساده برای مهارِ قدرت پویایی ناهمواريهای ماسه­ای فعال کشور در مناطق خطر­خیز و آسیب­پذیر با استفاده از ویژگیهای مطلوب آن دسته از گونه­های گیاهی مناطق خشک بود که از طبیعتی سازگار با کمترین خواهشهای بوم­شناختی ممکن برخوردار بودند. مهمترین دستاوردهای پژوهشهای مزبور عبارتند از:

·         تعيين مناسب­ترین زمان و مکان کاشت گونة کُنار در ناهمواريهای ماسه­ای استان خوزستان؛

·    معرفی درخورترین زمان، فواصل کاشت، اندازه و سن نهالها و قلمه­های اسکنبیل، گز شاهی و تاغ در ناهمواريهای ماسه­ای سبزوار و خوزستان؛

·          کشف بهترین روش کاشت نهال و بذر تاغ؛

·     تعیین عمق 80 سانتیمتری گودبرداری، به عنوان بهترین ارتفاع چاله برای کاشت نهالهای تاغ، گز، آتريپلکس و درخت پده؛

·         مقایسه جنس گلدان درکیفیت رویش نهالهای مورد استفاده در سبزوار و خوزستان و توصیه گلدانهای نایلونی.