در حال رانندگي بودم كه بخش خبري ساعت 30/14 راديو جوان در لابلاي انبوه خبرهاي سياسي و ورزشي و اقتصادي خود – از جمله افشاي نام دو مفسد اقتصادي كه بيش از يك و نيم ميليارد دلار وام از بانك‌هاي كشور گرفته و پس نمي‌دهند! – اعلام كرد كه رضا كهولي، توانسته با اختراع هوا فضاي جديدش در ششمين نمايشگاه انجمن اختراعات انگليس «BIS»، جايزه‌ي نخست را به خود اختصاص دهد.
   آري، جاي نگراني نيست! سرانجام رضا كُهولي مخترع برتر جهان در سال 2005، همان جوان 18 ساله‌ي هشترودي، توانست با ضمانت كتبي رئيس دانشگاه تبريز و مساعدت استاندار آذربايجان شرقي و برخي ديگر از مقامات عالي كشوري و لشكري كه ترجيح دادند، نامشان محفوظ بماند!! از كشور خارج شود و خود را به لندن برساند تا دوّمين اختراع ممتاز خود را به جهانيان ارايه دهد؛ اختراعي كه سبب شد تا براي دوّمين سال پياپي عنوان برترين مخترع جهان و مدال طلاي نمايشگاه اختراعات انگليس را از آن خود كند و در برابر سيل پيشنهادهاي اغواكننده‌ي معتبرترين دانشگاه‌ها، مراكز تحقيقاتي و كمپاني‌هاي آمريكايي و اروپايي - حتا شركت‌هاي معظم و ثروتمند اسلحه‌سازي آمريكايي -   محكم بايستد و بگويد: نه! ايرانم را هرگز ترك نخواهم كرد و پرچم سه رنگم را بي‌حرمت نخواهم ساخت.
    گفتني آنكه جديدترين اختراع كهولي، يك وسیله‌ي نقلیه هوایی است كه موفق شد از بين 200 مخترع از 13 کشور جهان، جایزه ویژه‌ي دبل گولد و مدال طلای بخش صنعت این نمایشگاه ‌را کسب کند.
اين اختراع، ترکیبی از کشتی، هواپیما و بالن است که بدون نیاز به باند فرودگاه توانایی فرود و پرواز در هر مکانی را دارد، سفينه‌اي كه برای 20 سرنشین طراحی شده و در صنعت گردشگري، کشاورزی و نظامی کاربردهای زیادی دارد.

    مي‌ماند چند نكته:
    نخست آنكه رضا كهولي از نارسايي قلبي و عروقي رنج مي‌برد و چندي پيش حتا در بيمارستان بستري شد؛ بنابراين لطفاً و دست‌كم اين يك جوان برومند وطن را بيش از اين اذيت نكنيد و نكنيم و براي سفرهاي علمي‌اش آن همه مانع‌ نتراشيم.
   دوّم اينكه تا اين ساعت هر چه در اينترنت جستجو كردم و به پورتال‌هاي خبرگزاري‌ها و روزنامه‌ها سرزدم، به جز يك خبر كوچك در واحد مركزي خبر، هيچ سايتي اين خبر را كار نكرده بود، در حالي كه اغلب آنها از حضور دوباره‌ي علي كريمي در تركيب بايرمونيخ خبر داده بودند!!
   سوّم اينكه عشق كُهولي به وطن و پرچم ايران، برايم سخت قابل احترام است و مرا ياد آن پرچمي مي‌اندازد كه بر بالاي بلندترين و كهن‌سال‌ترين سرو روستاي زیبای ايراج در منطقه‌ي خور و بيابانك در اهتزاز است و براي هر مسافري كه از آن واحه‌ي زيبا در جنب كوير مي‌گذرد، عجيب سحرانگيز، قابل احترام و غرورانگيز مي‌نمايد.
    كاش حرمت اين پرچم سه رنگ را بتوانيم بيش از پيش حفظ كرده و آن را هرگز در خيابان‌هاي شهرمان غبارآلود و كهنه و فرسوده نبينيم.

 

سرو هزارساله ی ایراج- اردیبهشت ماه ۱۳۸۵

 

پيوست:
پيش‌بيني نمايندگان از عاقبت استيضاح وزير جهاد كشاورزي ؛
ساخت و سازهاي بالاي 1800 متر در تهران تخريب مي‌شود ؛

تصميمات عجولانه براي پارك ملي گلستان - حميد رضا عباسي ؛
جلب توجه جهاني به پديده درختان كهنسال در ايران
ديدگاه‌هاي موافق و مخالف درباره عبور جاده از پارك گلستان .