شواهدي از هدررفت كارمايه در ايران!

نيم لوله هاي شيب آب و پشت آب سيستان كه سالهاست آبي را نديده اند!
به گفتهي مسئول بهينهسازي كارمايه (انرژي) در كشور: ارزش افزودهاي كه ما با مصرف 15 ميليارد دلار كارمايهي فسيلي در سال توليد ميكنيم، ميتوان با 8 ميليارد دلار هم توليد كرد، به شرط آنكه پارهاي از اصول سادهي بهينهسازي مصرف را رعايت كنيم (همشهري، ش 2535، ص 10)؛ درحالي كه متأسفانه برشدتِ كارمايهي مصرف شده به طور متوسط، سالي 8/5 درصد نيز افزوده و ميافزاييم (همشهري، ش 2090، ص 7). ارزش جهاني هر متر مكعب آب را يك دلار تخمين ميزنندMiller) ، 1999). سامانهي مديريت آب كشور خود ميگويد كه تاكنون توانسته است 7/25 ميلياردمتر مكعب از آبهاي سطحي را توسط حدود هشتاد سد موجود، تنظيم كند، ليكن 5/8 ميليارد متر مكعب از اين آب گرانبهاي تنظيم شده، به ارزش 5/8 ميليارد دلار، به دليل آماده نبودن شبكههاي آبياري پاييندست، هدر ميرود! حيرتآورتر آنكه تنها نقطهاي كه شبكههاي آبياري پاييندست آن تكميل شده و آمادهي بهرهبرداري است (منطقهي شيب آب و پشت آب سيستان)، از همان آغاز بهرهبرداري، عملاً بدون استفاده مانده است! چرا كه آبي در كار نيست تا به مزرعه برسد!! اين درحالي است كه سالانه حجم عظيمي از مجموع آب دريافتي كشور (حدود 130 ميليارد متر مكعب) به صورت هرزآب از دسترس خارج ميشود كه بر پايهي بولتنهاي وضعيت منابع آب كشور، ميزان آن را تا 52 ميلياردمتر مكعب برآورد كردهاند.
پيوست:
- رشد اقتصادي كشور، 4/2 درصد كاهش يافت!
- تهديد بيابانزايي در سه چهارم سطح استان خراسان شمالي!
- سفرههاي آب زيرزميني كرمان، سالي يك متر پايين ميرود!
به «مهار بيابانزايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.