سندي ديگر بر مظلوميت آشكار ملاحظات زيست‌محيطي در ايران‌زمين!
موقعيت منطقه مورد تجاوز و نيز بلندترين قله دنا - بيژن- در اين تصور مشخص شده است.
راديو گفتگو را كه يادتان هست؟ در برنامه‌ي امشب «زمين ؛ سياره‌ي من» كه مطابق معمول، اسماعيل‌خان ميرفخرايي هدايتش را برعهده دارد، به تجاوز نيروهاي بسيج و سپاه به منطقه‌ي حفاظت‌شده‌ي دنا اشاره‌اي مستقيم داشته‌ام. منطقه‌‌اي كه از مجموع هشت هزار گونه‌ي گياهي شناخته شده در كشور، افزون بر 1200 گونه را يك جا در خود جاي داده است ، آن هم در گستره‌اي كه حتا به يك دهم درصد از خاك ايران هم نمي‌رسد. ويژگي بارزي كه نظيري براي آن در هيچ نقطه‌ي ديگري از اين خاك مقدس، يافت مي نشود. چه دليلي از اين بالاتر كه حفظ و حراست از اين ميراث ارزشمند بين نسلي، ايجاب مي‌كند تا هر مصلحت و اولويتي را ارجح‌تر از حفظ اين سرزمين ناهمتا ندانيم؟ با اين وجود، در يكي دو هفته‌ي گذشته و به بهانه‌ي برگزاري يك رزمايش، شاهد تجاوزي غم‌انگيز به اين عرصه‌ي بي‌نظير بوديم و همان طور كه مي‌بينيد، لودرها و بولدوزرهاي سپاه مشغول آماده‌سازي بستر! در محوطه‌اي به بزرگي چندين هكتار هستند ... حتا به بهانه‌ي احداث خاكريز و سنگر، به دامنه‌هاي پرشيب منطقه هم رحم نكردند ...
جالب آنكه اين عمليات در عين مخالفت آشكار مسئولين اداره‌ي كل محيط زيست استان كهكيلويه و بويراحمد روي داد و حتا هنگامي كه آقاي اميري ، سرمحيط‌بان شجاع منطقه اعلام مي‌دارد كه تنها در صورت عبور از روي جنازه‌ي من، مي‌توانيد اين عمليات را ادامه دهيد، وي را بي مهابا تهديد به بازداشت مي‌كنند!
اين است سندي ديگر در تأييد مظلوميت تأسف‌بار ملاحظات زيست‌محيطي در ايران‌زمين.
برادران عزيز نظامي
اين چگونه بد سليقگي حيرت‌انگيزي است كه شما اعمال مي‌كنيد؟ يعني در كشوري كه بيش از يكصد ميليون هكتار از آن را سرزمين خشك دربرگرفته و برهنگي زمين، بيداد مي‌كند، هيچ مكان مناسب ديگري جز دشتك سي‌سخت يافت نشد؟! آخر اين چگونه جانمايي است؟!! آيا امنيت رواني وحوش نادر منطقه و گونه‌هاي گياهي اندميك آن را هم در محاسبات خود لحاظ كرديد؟!
خانم دكتر جوادي عزيز
شما چه عكس‌العملي نشان داديد؟ آيا از نيروهاي تحت امر خود به درستي حمايت كرديد؟ آيا موضوع را به مقام بالاتر خود گزارش نموديد؟ نتيجه چه بود؟ چرا براي مردم نمي‌گوييد كه بر دنا چه گذشت؟!
«زمين ؛ سياره‌ي من» را مي‌توانيد روي موج اف ام، رديف 9/103 مگاهرتز و از ساعت 10 شب به مدت 45 دقيقه پي بگيريد.
به «مهار بيابان‌زايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم. 
