برخی از ماندگاری‌ها و متفاوت‌بودن‌ها ناشی از استقرار در محلی است که تاب زندگی در آن بسیار دشوار و ادامه‌اش، یک جنگ واقعی است ... شاید در دنیای آدم‌ها، نلسون ماندلا و سرگذشت دشواری که در سخت‌ترین و محدودکننده‌ترین رژیم آیارتاید جهان طی کرد، مصداقی از این معنا باشد و در دنیای درختان، شاید این دو نمونه‌ی عزیز ایرانی! نمونه‌هایی که جملگی به مرز جاودانگی و حرمتی واقعی در نزد تاریخ رسیده یا خواهند رسید ...

     این که تکه‌ای پارچه‌ی رنگی را بگیرند و با آرزویی خوب به درختی بیاویزند، راز ماندگاری برخی درختان ما در پهنه‌ی 165 میلیون هکتاری وطن در طول تاریخ پرفراز و نشیبش بوده است. زیرا آن رسم دیرین، نشان از آن دارد که مردم او را دوست دارند و ما باید به این دوست‌داشتن احترام نهیم، نه این که انکارش کرده و یا ریشه‌هایش را بسوزانیم!

درختی مورد احترام در بچه دره - خراسان شمالی

این درختان را باید دوست داشت، زیرا مردمی که در کنارشان زیست می‌کنند هم آنها را بسیار دوست داشته و احترام می‌نهند. آنها روایتگر نوع نگاه به طبیعت در زیست‌بومی هستند که گاه در موردشان کمتر می‌دانیم.

نمای دورتر از محل استقرار درخت یاد شده در بچه دره

دشواری عجیب و باورنکردنی محل استقرار درختان در تصاویری که می‌بینید، شاید راز ماندگاری و مورد توجه قرار گرفتن آنها بوده باشد! نه؟

تنگ ماغر - جنوب کهکیلویه و بویر احمد

دو تصویر نخست، منطقه بچه دره، روستایی از توابع بخش رازوجر گلان شهرستان بجنورد در خراسان شمالی است و دو تصویر بعدی، کوهستان یا تنگ ماغر، واقع در جنوب استان کهکیلویه و بویراحمد در مرز استان خوزستان و نزدیکی شهرستان بهبهان را نشان می‌دهد.

نمایی نزدیک تر از این درخت استوار در تنگ ماغر

دو تصویر دیگر از روستای بچه دره بجنورد و یکی از اهالی معصوم و نازنینش

نمای عمومی از روستای بچه دره بجنورد


دخترکی زیبا از اهالی بچه دره

    در همین باره:
- هم آن بادام کوهی را در بافق و هم آن پای مصنوعی را در کامبوج جدی بگیرید!

- از تنگرس مرکزی تا خینجوک خراسان

درج نظر