چرا گوزن زرد حریف مگس میاز در کرخه نشد؟!
ماجرای تلخ کشتار یکی از بزرگ‌ترین و زیباترین علفخواران کشور - گوزن زرد - توسط یکی از کوچک‌ترین حشره‌های موجود در ایران - مگس میاز - در منطقه حفاظت شده کرخه بار دیگر ثابت کرد که عدم توجه به اصل پروانه تا چه اندازه می‌تواند سرمایه‌های طبیعی زیست بوم ایران را به مخاطره اندازد.
این که چرا و چگونه یک مگس می‌تواند در غیاب دشمن طبیعی‌اش اینگونه و ناگهان طغیان کرده و به قتل عامی گسترده از بین زیباترین علفخواران کشور دست یازد، حکایت از دخل و تصرف‌ها، تغییر کاربری‌ها، شکار بی‌رویه، برهم زدن نظام آب‌شناختی حوضه آبخیز کرخه در اثر احداث دو سد سیمره و کرخه و در نهایت اخلال در چرخه‌ی بوم‌سازگان و خدمات اکوسیستمی ارایه شده توسط آن دارد. واقعیت تلخی که عدم توان نیروی لجستیکی سازمان حفاظت محیط زیست در زنده‌گیری چند ده گوزن زرد آلوده در یک محوطه 200 هکتاری! بر ابعاد تلخ آن افزود! نیافزود؟
در این باره هفته گذشته مصاحبه‌ای انجام دادم که محتوای آن را می‌توانید در روزنامه خراسان مورخ 5 تیر 1392 مطالعه فرمایید.
در این باره البته بیشتر خواهم نوشت ...
به «مهار بيابان‌زايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقه‌ای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانه‌ها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی مي‌كوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويت‌هاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيست‌بوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسه‌هاي بادي و شوراب‌هاي كويري و كلوت‌هاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصه‌هاي بياباني، مي‌تواند پايدارترين و غني‌ترين صندوق ذخيره‌ي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابان‌زدايي»، از بياباني‌شدن زيست‌بوم‌هاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.