عکسهایی که بی اختیار هر حال بدی را خوب میکند! نمیکند؟
نگاه کنید به قاب زیبایی که حسین اسماعیلی، عکاس خوش ذوق خبرگزاری مهر برای ما انتخاب کرده و لذت ببرید از زندگی در سرزمینی که نامش ایران است و به رغم همهی زخمها و دشواریهایی که میدانید و میدانیم که بر آن تحمیل شده، مردمانی دارد که مترصد یافتن بهانهای برای پایکوبی هستند.
حسین اسماعیلی بی شک نمرهاش 20 است و چه خوب که این نمرهی 20 حاصل شکار شادیآورش در بیستمین روز از دومین ماه بهار 1392 در امیریه دامغان بوده است؛ جایی که در آن، خالهها، عمهها، مادربزرگها و دختران تازه بختشان به استقبال گلهای خوش عطر محمدی رفته و به بهانهی درک نخستین بهارِ جوانترین ایرانیان روی زمین، با هم در آیینی موسوم به گل غلتان، میخوانند:
همه کوه و کمر بوی تو داره یا محمد ؛ کدوم گل قامت روی تو داره یا محمد
همون ماهی که از کوه می زنه سر ؛ نشان طاق ابروی تو داره یا محمد
به «مهار بيابانزايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.