شاسی‌بلندها را دوست ندارم ... منظورم البته خودروهای شاسی بلند و هیولاواری است که پیوسته دارد بر شمارشان هم افزوده می‌شود؛ به ویژه آنهایی که کاملاً اتوکشیده بوده و در خیابان‌های دودگرفته شهر ویراژ می‌دهند و حواس‌شان نیست که با نیمی از سوختی که می‌سوزانند و فضایی که اشغال می‌کنند هم می‌توانند همین کاربری را تجربه کنند.

شاسی بلندی که نمی توان دوستش نداشت!

    تازه، اوضاع وقتی نادلپذیرتر می‌شود که بدانیم صاحبان برخی از این شاسی بلندها، در شمار قاتلین قسم خورده حیات وحش ایران قرار می‌گیرند که در کارنامه‌ی زندگی‌شان، سیاهه‌ای خونبار از کشتار حیوانات را یدک می‌کشند؛ آن هم به نام نامی ورزشی چون شکار! چندی پیش، دکتر مجید مخدوم که از او با عنوان پدر دانش ارزیابی محیط زیست ایران یاد می‌شود هم در جریان برگزاری دهمین همایش ملی ارزیابی محیط زیستی اعلام کرد که او هم هرگز خودرو شاسی بلند نخواهد خرید!

    بگذریم ... خواستم بگویم: انگار هیچ چیز در این جهان مطلق نیست و همه‌ی شاسی بلندها هم بد نیستند! هستند؟ اصلاً شما به من بگویید: آیا کسی هست که بتواند از این شاسی بلند کثیف و خاک آلود! بدش بیاید؟!

درج نظر