سگی که پنج سال است، چشم ندارد؛ اما می بیند!
یادتان هست از ماجرای آن مارمولکهای ژاپنی برایتان نوشتم؟ یادتان هست قصهی آن گنجشک را در محلهی پدری اشاره کردم؟ یادتان هست ماجرای جانفشانی گاومیشها و اتحادشان در برابر شیرها را پاس داشتم و یادتان هست از مشاهدهام در باراندوز گفتم و از یک سگ گله وظیفهشناس در حوالی روستای ممکان؟
حالا میخواهم به رویداد دیگری اشاره کنم که در شماره 22 اکتبر 2011 روزنامه دیلی میل به آن پرداخته شد؛ قصهی سگی به نام Lily که به دلیل یک بیماری نادر، هر دو چشمش را پنج سال پیش از دست داد، اما به واسطه داشتن یک دوست بامعرفت به نام Maddison، همچنان میبیند! زیرا این رفیق بامرام یک لحظه دوست نابینایش را ترک نکرده است.
و شاید به واسطهی همین مرام باشد که حالا یک زوج بریتانیایی حاضر شدهاند تا هر دو سگ را با هم نگهداری کنند و روزگاری خوش برایشان بیافرینند.
ماجرای آن مارمولکها البته برایم بازخوردهایی بس شیرین داشت؛ امیدوارم نقل روایت این دو دوست واقعی هم برای شما بتواند سبب ساز رخدادهایی دلنشین باشد، زیرا دنیا مهربانتر از آن است که میپنداریم؛ اگر یاد بگیریم که با او مهربان باشیم.
و شاید یک راه یاد گرفتن مهربانی آن باشد که به دنیای شگفتانگیز حیوانات بیشتر توجه کنیم و رسم داد و دهش را از آنها تقلید کنیم! نه؟








به «مهار بيابانزايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.