مهار بيابان‌زايي

    هنریک مجنونیان نیاز به معرفی ندارد؛ دست‌کم می‌دانم که برای خوانندگان گرامی مهار بیابان‌زایی یکی از نام‌آوران و بزرگان شناخته شده‌ای است که همواره به او و خدمات بی‌چشمداشتش برای طبیعت ایران با نیکی و حرمت یاد می‌شود.
    نخستین باری که نامش را شنیدم، برمی‌گردد به مهر ماه 1366؛ زمانی که تازه وارد دانشکده منابع طبیعی کرج شده بودم و به دنبال کشف جذابیت‌های رشته‌ای بودم که برای فراگیری دانشش، خود را به قدیمی‌ترین پردیس دانشگاهی کشور رسانده بودم ...
    همه می‌گفتند باید از هنریک شروع کنی! زیرا او نه‌تنها حرف و عملش یکی بود، بلکه بیشتر از بسیاری از بزرگان این حوزه کوشیده بود تا دانش و تجربیاتش را مکتوب ساخته و به یادگار نهد.
    و امروز قرار است که در یک روز سبز؛ روز جهانی کوهستان؛ روزی که همه‌ی علاقه‌مندان دوست‌داشتنی ِ دوست‌داشتنی‌ترین پاره از بوم‌سازگان وطن گردهم می‌آیند از شخصیت و نام بلند و تلاش‌های این دانشمند بزرگ محیط زیست ایران در حضور خودش قدردانی شود تا همه بدانند که در این آب و خاک حرمت بزرگان و فرزندان راستین وطن هرگز فراموش نشده و خاک نخواهد خورد.
    یادمان باشد که هموطنان ارمنی‌زبان ما، همواره در طول 400 سالی که در این بوم و بر به سر می‌برند، در شمار مفاخر صنعت و هنر و فرهنگ ایران بوده و کوشیده‌اند تا با تلاش و کوشش خود به بلندی نام بلند ایران بیافزایند. کیست که یک دوست ارمنی داشته و به این دوستی نبالد؟ آنها اغلب انسان‌هایی شریف، بسیار پرکار، فنی و صادق هستند که حرف و عمل‌شان یکی است.

    از این که امروز در مراسم جشن روز کوهستان در باشگاه آرارات تهران می‌توانم از نزدیک شاهد نکوداشت خدمات استاد هنریک مجنونیان بزرگ باشم، به خود می‌بالم. مردی که کشف و شناسایی بسیاری از مناطق ارزشمند طبیعی ما، بی‌شک مدیون مجاهدت‌های بی‌چشمداشت اوست.
    باشد که ایرانیان امروز و فردا هرگز پند فردوسی بزرگ را فراموش نکرده و یاد مجنونیان و مجنونیان‌ها را همواره در صندوق‌خانه‌ی دل و جان‌شان تر و تازه نگه دارند.

بدان گه شود تاج خسرو بلند / که دانا بود نزد او ارج‌مند
به دانش بود شهریار ارج‌مند / نه از گنج و مردان و تخت بلند

اطلاعات بیشتر را در باره این مراسم از عباس محمدی بخواهید.

    -  به استقبال روز جهانی کوهستان برویم (یادداشت نگارنده در باره این مراسم در سال گذشته).

درج نظر