آنچه که از ماجرای باغ گیاهشناسی نوشهر هنوز نمیدانیم!
در آستانه سفر قریبالوقوع استانی دکتر احمدینژاد و اعضای کابینه دهم به
استان مازندران، نامهای از سوی گروهی از پژوهشگران حوزهی منابع طبیعی
امروز خطاب به رییس جمهور و همکاران منطقهای ایشان در مازندران تهیه و
انتشار یافته است که حاوی نکات بسیار پراهمیتی است که تاکنون کمتر به آنها
پرداخته شده و یا اصلاً پرداخته نشده است.
از آن جمله این که:
- ايستگاه تحقيقات نوشهر از سال 1310 وآربراتوم باغ گياهشناسي آن از
سال 1331 پايهگذاري شده است. بنابراین، قدمت این مجموعه بینظیر را باید 79 سال در نظر گرفت و نه 54 سال.
- در حال حاضر در سراسر باغ پايههايي از بلند مازو، نمدار، توسكا و ممرز وجود دارد كه بيش از 150 تا 200 سال عمر دارند.
- در اين باغ، تنها پايه بلوط چوب پنبه و قديميترين پايههاي دارتالاب
و ژينكو در کشور موجود است. همچنین، 25 گونه كاج، حدود 30 گونه اكاليپتوس و
دهها گونه صنعتي و مهم از سراسر جهان در این پردیس پرشکوه موجود است.
با هم متن کامل این نامه بسیار مهم و روشنگرانه را میخوانیم:
به نام خدا
حدود یک ماه از فاجعه در باغ گياه شناسي نوشهر ميگذرد. رسانه هاي مختلف
در سطح وسيع به آن پرداختند. از سايتهاي مختلف حامي محيط زيست، خبرگزاري
هاي مختلف، روزنامه ها و شبكه هاي مختلف تلویزيوني گرفته تا مسئولين مرتبط
در وزارت جهادكشاورزي، ميراث فرهنگي و گردشگري، محيط زيست، اعضا هيات علمي
مراكز تحقيقاتي و دانشگاهيان سراسر كشور و صدها دانشجو در سطوح مختلف به
نحوي به اين اتفاق اعتراض كردند. وبلاگ نويسان محترم كه اعتراض به تخریب
باغ گیاهشناسی نوشهر را در فضای مجازی با راه اندازي موج سبز وبلاگي و با
صدور بیانیهای با اين جملات آغاز كردند. «نخستين ساعات هشتمين روز از آبان
1389، لحظاتي از هميشه تلختر براي مجموعه زيستمندان و پژوهشگران شاغل
در باغ گياهشناسي نوشهر بوده است؛ پرديس باشكوه و بينظيري كه در آن
گونههاي گياهي كاملاً منحصر به فردي از بيش از نيم قرن پيش مستقر شدهاند و
امروز به يكي از مهمترين مؤلفههاي شناسنامهدار استان مازندران و شهر
نوشهر بدل شده است. پرديسي كه به عنوان ديرينهترين باغ اكولوژي ايران و
خاورميانه از آن ياد ميشود و ميتوانست جذابيتهاي بيشتر نوشهر را فراهم
آورد، هيچ وقت از ياد نمي رود كه ايرانياني آزاده با جملاتي مانند: خواهش
میکنم هر کسی هر کاری از دستش بر میآید دریغ نکند. نگذارید شناسنامه
سبزمان را باطل کنند؟ از همه آنها که دلشان درگروی حفظ طبیعت این سرزمین می
تپد خواهشمند است و.... مطالب خود را شروع كرده و يا دانشجوي عاشق طبيعت
با روحي لطيف كه از نظاره فيلم حادثه روز شنبه شعر سرود.
اما در بين مطالب، نوشتهها، مصاحبهها و غيره اعدادي ديده ميشود كه بهتر است يك دست شده تا همگان بدانندكه ايستگاه تحقيقات نوشهر از سال 1310 وآربراتوم باغ گياه شناسي آن از سال 1331 پايه گذاري گرديد يعني دقيقاَ 79 سال از تاسيس ايستگاه و 58 سال از تاسيس آربراتوم ميگذرد. براي احداث آربراتوم (كه نام ديگر آن مجموعه درخت و درختچه) است زحمات زيادي كشيده شد. مصاحبه با بازنشستگان اين اداره نشان ميدهدكه خاك اين 7 هكتار با دست و فرغون در اين بخش آورده شد تا كوچكترين سنگي در اين اراضي نباشد که گياهان به خوبي در آن رشد كنند. كارگران باز نشسته يادشان نميرودكه به خاطر راه رفتن با فرغون روي چمن آربراتوم 3 روز جريمه شدند و بايد بدون حقوق كار ميكردند. در اين بخش گونههاي بومي را قطع نكرده و باقي گذاشتند و در واقع آربراتوم تشكيل شد از گونههاي خارجي كه در بين سالهاي 1331 تا 1333 كاشته شد و گونههاي بومي كه بازمانده جنگلهاي جلگهاي شمال هستند. در حال حاضر در سراسر باغ پايههايي از بلند مازو، نمدار، توسكا، ممرز و ... وجود دارد كه بيش از 150 تا 200 سال عمر دارند. اين باغ تنها پايه بلوط چوب پنبه در ايران، قديميترين پايههاي دارتالاب و ژينكو در كشور، 25 گونه كاج، حدود 30 گونه اكاليپتوس و ده ها گونه صنعتي و مهم از سراسر جهان را در خود جاي داده است. بذر بسياري از پايههاي موجود تاكنون برای جنگلكاري صدها هكتار از عرصههاي منابع طبيعي كشور به كار گرفته شده است. در سال 1364 در مؤسسه تحقيقات جنگلها و مراتع كشور براي شرايط اكولوژيك كشور، احداث 5 باغ گياهشناسي به تصويب رسيد كه باغ نوشهر به دليل قدمت زياد آن به عنوان تنها باغ گياه شناسي در شمال كشور انتخاب شد و از همان سال براي آن طرح توسعه نوشته و تمامي اراضي 35 هكتاري موجود در طرح توسعه باغ داراي طرحهاي مصوب و لازمالاجرا شد. روزها وقت صرف شد تابراي متر متر اين اراضي برنامه نوشته و طراحي سازه و طراحي كاشت انجام گيرد. اين باغ در راستاي دو هدف اصلي باغهاي گياه شناسي در سراسر دنيا يعني آموزش به تمامي اقشار مردم (بنا به فرمايش مقام معظم رهبري عامه كردن فرهنگ منابع طبيعي) و نگهداري از گونههاي نادر و در حال انقراض، فعاليت ميكند. تنها جايي كه ميتوان دو گونه جديد و منحصر به فرد را كه در سالهاي اخير از استان مازندران به دنيا معرفي شده است (گونه اسپيره نوشهري و افراي مازندراني) به طور كاشته شده يافت، باغ نوشهر است. در سال 1386 به دليل اهميت بالاي اين عرصه تمام 35 هكتار باغ به عنوان يك اثر طبيعي در سازمان ميراث فرهنگي به شماره 17795 به ثبت رسيد. در بخشهاي جنوبي باغ كه هم اكنون تخريب يافته و با خاك يكسان شده از گونههاي مختلف جنگلكاري شده بود و رشد گونهها سالانه مورد بررسي و آماربرداري قرار ميگرفت. روز شنبه 8/ 8/ 89 علاوه بر سرنگوني هزاران درخت، صدها پرنده بيخانمان شدند و آشيانه بسياري از حيوانات بومي مثل قرقاول، خارپشت، گربه وحشي، شانه به سر و غيره از بين رفت و خودشان سرگردان شدند. تاكنون ميلياردها تومان پول نفت و ماليات شهروندان، براي ايجاد و نگهداري اين کلکسيون زيبا هزينه شده تا شايد با روند هولناک تغييرات اقليمي و چالشهاي مختلفي که نسل بشر را تهديد ميکند، ذخيره و مرهمي بر دردهاي نسلهاي آتي باشد.
ما جمعی از اعضای هیأت علمی مراکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی سراسر کشور از ریاست محترم جمهور و مسئولین محترم کشوری و استانهای شمالی تقاضا داریم موضوع هر چه سریعتر به نحو مقتضی مورد بررسی دقیق قرار گرفته و در حمایت از باغ گیاه شناسی دستورات فوری به منظور احیای مجدد این مکان با ارزش را صادر فرمایند. به امید روزی که دیگر شاهد اتفاقات این چنینی در میهن عزیزمان نباشیم.
پیوست:
فوت رييس کلانتري نزديک باغ گياهشناسي نوشهر در اثر جراحات