تخریب باغ گیاهشناسی نوشهر از نظر دانش نوین لجستیک هم قابل دفاع نیست!
لطفاً سری به تارنمای جناب آقای امید ملک،
مدیرعامل شرکت بر و بحر ایران بزنید و نامهی اعتراضآمیزی را که ایشان
به سیدپور - مدیرکل بندر نوشهر - نوشتهاند، بخوانید تادریابید حرکت نابخردانهی طبیعتستیزان بندرگاه نوشهر و قلع و قمع بیش از 11 هزار درخت در کمتر از 70 دقیقه، تا چه اندازه حتا از منظر یک متخصص این حوزه هم غلط و ناگوار بوده است.
امید که طبیعتستیزان و مقامات مسئول نوشهری! درس عبرت گرفته و خودشان
داوطلبانه نهتنها از مشاغل دولتیشان استعفا دهند؛ بلکه آمادگی خود را
برای قبول مجازات اعلام دارند. در آن صورت - کسی چه می داند - شاید روح سبز
و بخشایش گر آن درختان مظلوم و بیگناه، آنان را بخشید ...
همچنین جا دارد تا از آقای حمزه صورتی، دادستان سبزاندیش نوشهر قدردانی شود که تا این لحظه مرد و مردانه در برابر طبیعتستیزان و مقامات محلی و استانی ایستادگی کرده و به عنوان مدعیالعموم به دفاع از تمامیت معنوی قدیمیترین باغ گیاهشناسی کشور همت گمارده است. نفس سبز زیستمندان هیرکانی، پشت و پناهش باد ...

به «مهار بيابانزايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.