فرازناي سخن آنكه فرايند دشوار و زمان­برِ ارزيابی جريان بيابان­زايي، هنگامی به واقعيت نزديک­تر بوده و مقابله با بيابان­زايي را کوتاه­تر، ارزان­تر، کاراتر و پايدارتر خواهد ساخت که معيارها و شاخصهاي در نظر گرفته شده براي آن واجد شش ويژگي زير باشد:

 

1.    معيارهايی واقعی، مشخص و حتی­الامکان ساده برای بررسی ابعاد گوناگون جريان بيابان­زايي در نظر گرفته شود که معرفی گويا و بومی برای آن به حساب آيند؛

2.    امکان ارزيابی معيارهای انتخابی در جنبه­های چهارگانة وضع موجود، سرعت، استعداد طبيعی و خطر بيابان­زايي وجود داشته باشد؛

3.    ساده­ترين، ارزان­ترين و کاراترين شاخصهای ممکن با توجه به ويژگيهای منطقه­ای برای اندازه­گيری و تحليل معيارهای مربوطه برگزيده شود؛

4.    معيارها و شاخصهاي تعيين‌شده، در بردارندة انحصاري ويژگيهاي عام زيست­‌اقليمهاي خشك، نيمه‌خشك و خشك نيمه‌مرطوب و  اختصاصات بومي آنها در زيست‌محيطِ ايران باشند؛

5.       معيارهاي منتخب بايد به عامل بوجودآورندة بيابان‌زايي وزن بيشتري اختصاص دهند تا معلول آن؛

6.       امکان پايش مستمر و واسنجی شاخصهای مورد نظر، به هدف تکامل آنها وجود داشته باشد.