اخیراً گزارشی بر روی درگاه مجازی spiegel قرار گرفت که بسیار تأمل‌برانگیز است. در این گزارش می‌خوانیم که یکی از بزرگترین عواملی که اصطلاحاً سبب ساز خودکشی نهنگ‌ها را فراهم می‌آورد، اختلالی است که در سامانه‌ی جهت‌یابی این بزرگترین پستاندار آبزی جهان رخ می‌دهد؛ اختلالی که وقتی ردش را می‌گیریم و چرایی‌اش را می‌جوییم، ما را می‌رساند به صدای دستگاه‌های سونار کشتی‌ها، زیردریایی‌ها، موتور کشتی‌ها و یا اصواتی که ابزارهای پرقدرت حفاری برای رسیدن به نفت تولید می‌کنند و مجموعه‌ی این نواهای انسان‌ساز و گوشخراش، سبب شده تا نهنگ‌ها دیگر نتوانند صدای یکدیگر را به سهولت بشنوند؛ رخدادی که باعث می‌شود به جای آن که به مسیر طبیعی خود بروند، سر از کناره‌های کم عمق اقیانوس‌ها و دریاها درآورده و عملاً به گل نشسته و مانند کشتی یونانی کیش برای همیشه به تاریخ پیوسته و نابود شوند.

    نگرانی‌ها هنگامی اوج می‌گیرد که بدانیم در طول نیم قرن گذشته، دست کم 420 نهنگ عظیم‌الجثه موسوم به پاسیفیک اینگونه دست به خودکشی زده‌اند؛ نهنگ‌هایی که تخمین‌های جدید دانشمندان حکایت از آن دارد که شمارشان از یکصد هزار به چند صد تا کاهش یافته است.
    و البته وقتی در یکی از متمدن‌ترین کشورهای جهان – دانمارک - اینگونه به جان آبزیان بزرگ‌پیکر می‌افتند و حمام خون راه می‌اندازند؛ نباید شگفت زده شد از آمارهایی که تارنمای Spiegel ارایه داده است.
    راستی ما را چه می‌شود؟ چرا فریادمان را برای ادامه زندگی آنگونه گوشخراش کرده‌ایم که حتا نهنگ‌ها هم نتوانند صدای یکدیگر را بشنوند و حتا نتوانند عشق‌شان را برای جفت‌شان فریاد بزنند ... و شما فکر کنید تصور دنیایی را که در آن صدای هیچ عاشقی به معشوقی نمی‌رسد ...
    وای بر ما.

    مؤخره:
    ممنون از فرهاد عزیز – هموطن مقیم آلمان و مدیر پایگاه اطلاع‌رسانی فرهنگی – تاریخی – صنعتی - که فرازهایی از مهمترین رخدادها و مقالات مرتبط با محیط زیست به زبان آلمانی را برایم گلچین کرده و ارسال می‌دارد.

    اینجا را هم بخوانید:
    - تو روزنامه نمی‌‌خونی نهنگ‌ها خودکشی کردند …