سوئدیها به کمک کاجها میخواهند بارون درختنشین را زنده کنند!
    نمیدانم
این سعادت را داشتهاید تا کتابی را بخوانید که بیش از نیم قرن پیش در سال
1959 به رشتهی تحریر درآمده؟ آن هم از نویسندهای که ربع قرن پیش درگذشته
است!
    نام آن کتاب، «بارون درخت نشین یا The Baron in the Trees» است؛
کتابی که توسط یک ایتالیایی متولد هاوانا به نام ایتالو کالوینو  (Italo
Calvino) به رشتهی تحریر درآمده و حکایت آدمی است که ترجیح میدهد روزگار
آدمزمینیها را از روی درخت دنبال کند و هرگز به زمین بازنمیگردد؛
رؤیایی که شاید برای خیلیها هنوز هم جذاب باشد!
    امروز
امّا خبر میرسد که سوئدیها به مدد جنگلهای کاج خود، هتلی را
برپاداشتهاند که میتواند تا حدودی آن رؤیا را عینیت بخشد و بدینترتیب
به رونق صنعت گردشگریشان هم کمک کنند. امیدوارم توفیق سوئدیها، سبب شود
تا عزیزانی که هنوز فکر میکنند زندگی در کنار کاجها ممکن است خطرناک
باشد و از آنها با عنوان درختانی با گازهای سمی یاد میکنند؛ متوجه
پندارینههای اشتباه خود بشوند.
    گفتنی آن که این هتل در قلب جنگلهای
هارادس – Harads –  کشور سوئد واقع در 60 کیلومتری قطب شمال ساخته خواهد
شد و از هماکنون به هتل درختی شهرت یافته است.



 به «مهار بيابانزايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.
	  به «مهار بيابانزايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.