جمع­بستِ Rubio  و  Bochet (1996) از آن دسته ويژگيهای ضروری که هر شاخص انتخابی برای بيابان­زايی بايد دارا باشند، می­تواند حسن ختام خوبی برای اين بخش به حساب آيد. اين ويژگيها عبارتند از:

·         کمی­گرا بودن[1]؛

·         حساسيت بالا نسبت به تغييرات محيطی؛

·         داراي پراکنش گسترده و قابليت دسترسي آسان[2]؛

·         نسبتاً مستقل؛

·         سهولت اندازه­گيری و مقرون به صرفه­بودن؛

·         معرف وضع موجود باشند؛

·         توانايی نمايش سرعت بيابان­زايي؛

·         تفاوت بين تغييرات ناشي از چرخه­های طبيعی و فشارهای انسانی را نشان دهند؛

·         وابسته به پديده­های مهم بوم­شناختی؛

·         متناسب با شرايط منطقة مورد مطالعه.


[1]  Desirably quantitative

[2] Widely applicable