چه کسی متولی بهسازی و حراست از تمامیت رودخانههای کشور است؟!
تاکنون چندین و چند گزارش از روند
شتابناک آلودگی شدید رودخانههای کشور در این تارنما منتشر کردهام که از
آن جمله میتوان به شادگان، شهرچای، لردگان، زاینده رود، سفیدرود، کارون، کرج ، دوراهان و ... اشاره
کرد.
این تصاویر هم مربوط میشود به رودخانه گرگانرود در هنگام گذر از
شهر گنبدکاووس؛ شهری که به دلیل مسابقهها و
شرطبندیهای میلیاردیاش بر روی اسب، شهرت جهانی دارد. امّا با این
وجود، وضعیت رودخانهی اصلی شهر که در نهایت، آبش به دریای مازندران
میریزد، اینگونه اسفبار و نگران کننده است.
به راستی متوّلی ساماندهی رودخانههای کشور کدام سازمان است؟ چرا هنگام مکش آب رودخانهها، همه ادعای سهمخواهی دارند، از وزارت جهاد کشاورزی بگیر تا وزارت نیرو و سازمان حفاظت محیط زیست و وزارت صنایع و معادن و مسکن و شهرسازی و شهرداریها و ...
امّا
هنگام سرمایهگذاری برای مدیریت و پاسداری از این اندوختههای آبی
ارزشمند، همه به دیگری اشاره میکنند! نمی
کنند؟









به «مهار بيابانزايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.