نگاه کنید به این بانوی طبیعت‌دوست تهرانی که چگونه در مراسم بزرگداشت بیست و یکمین سالروز درگذشت بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران، می‌کوشد تا زباله‌های ریخته شده توسط عزاداران را به تفکیک پلاستیکی و غیر آن، در دو کارتن جداگانه جمع‌آوری کند.
    آیا به جا آوردن چنین شهروندان مسئولیت‌شناس و دلسوزی، شما را به وجد نمی‌آورد؟
    امّا حسین عبیری گلپایگانی ظاهراً بنا ندارد تا  بینندگان این تصویر شب را به راحتی بگذرانند و از داشتن چنین شهروندانی به خود ببالند! می‌دانید چرا؟
    حسین  که خود شاهد ماجرا بوده است، برایمان به تلخی نوشته: «این زباله‌های تفکیک شده در مکان دیگر دوباره روی هم ریخته می‌شود و زحمات این بانوی ایرانی از بین می‌رود!»
    حال شما بگویید: به نظر شما حق با کدام چشم است؟
    آن چشمی که می‌خندد یا آن دیگری که زار زار می‌گرید؟!