هندیها میخواهند ۲۰ هزار مگاوات برق خورشیدی تولید کنند!
برای این که تصویر درستی از بلندپروازی هندیها بدست آورید، کافی است به
یاد آوریم که بزرگترین نیروگاه تولید برق کشور، نیروگاه شهید عباسپور است
که ۲ هزار مگاوات بیشینهی تولید آن است. به عبارت دیگر، هندیها میخواهند
تا ۱۲ سال دیگر، توان استحصال خویش را در حوزهی انرژی خورشیدی به ۱۰ برابر برق تولیدی در بزرگترین
نیروگاه ایران برسانند.
نخستین مرحله از این برنامهی بلندپروازانه که «ماموریت ملی خورشیدی جواهر
لعل نهرو» نام گرفته است، نصب هزار و ۳۰۰ مگاوات پانل خورشیدی تا اسفند
ماه ۱۳۹۲ است.
بیشک اقدام هند به عنوان یکی از دو غول بزرگ آسیا، سبب تحریک سیگنالهای
رقیب چینیاش را که امروزه سهم عمدهای از بازار ساخت سلولهای فتوولتائیک
را در اختیار گرفته است، فراهم خواهد آورد. به ویژه آن که هندیها دوست
ندارند پانلهای ساخت چین وارد کنند؛ بلکه میخواهند خود تولید کنندهی این
پانلهای خورشیدی باشند.
کاش اگر قرار است کشورها با هم رقابت کنند، نه بر سر تسلیحات اتمی که بر سر
فناوریهای خورشیدی باشد که نفعش به جیب همهی مصرفکنندگان خواهد رفت.


به «مهار بيابانزايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.